2005...June..4 th
சென்னையிலிருந்து மூட்டை முடிச்சுகளை கட்டிக் கொண்டு பெங்களுரு வந்து சேர்ந்து விட்டேன்.
கார்த்தி மகன் " வந்து விடுங்கள் " என்று சொன்ன ஒரே வார்த்தைதான் .
மகனுடன் நூறாண்டு சந்தோஷமாக வாழப் போகிறேன் என்று நினைத்துக் கொண்டு வந்து விட்டேன். I applied for a transfer , and came to B'lore , just because Karthik wanted me to be here with him. Never cared for anything else.
மனதில் ஏதோ ஒரு கிலேசம் இருந்தது. புது ஊர் . வேலை மாறுதல் கிடைக்கவில்லைஎன்றால் என்ன செய்வது? என்று பல எண்ணங்கள் மனதில் சுழன்றாலும் கார்த்தியுடன் இருக்கப் போகிறேன் என்ற மகிழ்ச்சி மேலோங்கி இருந்தது.
அல்ப நாட்கள்தான் . மீண்டும் சென்னைதான் என்று தெரியவில்லை. சென்னையோ , பெங்கள்ரூவோ , சஹாராவோ ,எந்த இடமும் எனக்கு ஒன்றேதான். கார்த்தி அருகிலிருந்தால்.
ஏன் இப்படி நடந்தது ? எங்கே என் கார்த்தி மகன் ? வா, கார்த்தி வா. உனக்காக , உன் வீட்டில் , நீ வருவாய் என்ற நம்பிக்கையுடன் கதவை பார்த்து உட்கார்ந்திருக்கிறேன். வா, கார்த்தி வா. வந்து விடு. வந்து விடு.
அம்மா