poverty ..ஏழ்மை
ஏழைகள் .வறுமை என்றெல்லாம் இருக்கும் இந்த வார்த்தைகளை டிக்சனரியில் இருந்து எடுத்து விட்டு ஏதாவது புது வார்த்தை உருவாக்கலாம் .என்ன இந்த கொடுமை??????????
டி .வி யில் பார்க்கும் போது வயிறு வாயெல்லாம் பத்திக்கிது என்று கிராமத்தில் சொல்வார்கள் .அதுதான் உண்மை.
இவ்வளவு ஏழ்மையா ??
1200 கி.மீ நடக்கிறார்கள்.
ஒரு மாட்டு வண்டியில் ஒரு பக்கம் மாடு .அடுத்தது மனிதன்.வண்டி இழுக்கிறான்.
ஒரு தாய் சூட்கேசின் மேலேயே உறங்கும் மகனை இழுத்து செல்கிறாள்.
இப்படி எண்ணில் அடங்கா துயர காட்சிகள்.
ஒரு வேளை உணவின்றி தவிக்கும் மக்கள்.
''தனி ஒருவனுக்கு உணவில்லை எனில் ஜகத்தினை அழித்திடுவோம் ''என்றாயே முண்டாசு கவிஞா .
உன் மக்கள் இத்தனை பேர் இப்படி பசியால்,தாகத்தால் சாகிறார்களே .
எங்கே தவறினோம்???????
family planning நடைமுறையில் தமிழ் நாட்டில் முழுமையாக செயல் பட்டதின் விளைவு ,இங்கு வறுமை குறைவு.
வட மாநிலங்கள் என்ன செய்தன?
ஏன் வேலை வாய்ப்பை உருவாக்கவில்லை?
......
leave the past .இப்போதாவது அந்த மக்களுக்கு உணவு,போக்குவரத்து வசதி செய்து தந்து அவர்களை அவர்கள் வீட்டில் கொண்டு சேர்க்க கூடாதா?
மனமெல்லாம் இருள் .....
நம்பினால் நம்புங்கள் ....
சாப்பாடு பிடிக்கவில்லை....
வேதனை மனதை பிராண்டுகிறது.
1947 ல் இப்படித்தான் கூட்டம் கூட்டமாக நடந்தார்கள்.
அப்போது நிலைமை முற்றிலும் வேறு.
இப்போது அப்படியா?
1947 black and white ல் பார்க்கும் போது ஏற்பட்ட வலி இப்போது 1000 மடங்காகிறது.
ஏழைகள் .வறுமை என்றெல்லாம் இருக்கும் இந்த வார்த்தைகளை டிக்சனரியில் இருந்து எடுத்து விட்டு ஏதாவது புது வார்த்தை உருவாக்கலாம் .என்ன இந்த கொடுமை??????????
டி .வி யில் பார்க்கும் போது வயிறு வாயெல்லாம் பத்திக்கிது என்று கிராமத்தில் சொல்வார்கள் .அதுதான் உண்மை.
இவ்வளவு ஏழ்மையா ??
1200 கி.மீ நடக்கிறார்கள்.
ஒரு மாட்டு வண்டியில் ஒரு பக்கம் மாடு .அடுத்தது மனிதன்.வண்டி இழுக்கிறான்.
ஒரு தாய் சூட்கேசின் மேலேயே உறங்கும் மகனை இழுத்து செல்கிறாள்.
இப்படி எண்ணில் அடங்கா துயர காட்சிகள்.
ஒரு வேளை உணவின்றி தவிக்கும் மக்கள்.
''தனி ஒருவனுக்கு உணவில்லை எனில் ஜகத்தினை அழித்திடுவோம் ''என்றாயே முண்டாசு கவிஞா .
உன் மக்கள் இத்தனை பேர் இப்படி பசியால்,தாகத்தால் சாகிறார்களே .
எங்கே தவறினோம்???????
family planning நடைமுறையில் தமிழ் நாட்டில் முழுமையாக செயல் பட்டதின் விளைவு ,இங்கு வறுமை குறைவு.
வட மாநிலங்கள் என்ன செய்தன?
ஏன் வேலை வாய்ப்பை உருவாக்கவில்லை?
......
leave the past .இப்போதாவது அந்த மக்களுக்கு உணவு,போக்குவரத்து வசதி செய்து தந்து அவர்களை அவர்கள் வீட்டில் கொண்டு சேர்க்க கூடாதா?
மனமெல்லாம் இருள் .....
நம்பினால் நம்புங்கள் ....
சாப்பாடு பிடிக்கவில்லை....
வேதனை மனதை பிராண்டுகிறது.
1947 ல் இப்படித்தான் கூட்டம் கூட்டமாக நடந்தார்கள்.
அப்போது நிலைமை முற்றிலும் வேறு.
இப்போது அப்படியா?
1947 black and white ல் பார்க்கும் போது ஏற்பட்ட வலி இப்போது 1000 மடங்காகிறது.
1 comment:
நாட்டை நிர்வகிக்கும் லட்சணம் இது தான்...
Post a Comment