காலம்தான் எவ்வளவு வேகமாக ஓடுகிறது.
கார்த்தியை பிரிந்து '''''18''''' வருடங்கள்.அவன் முகம் பார்க்காமல்,அவன் குரல் கேட்காமல் .....இவ்வளவு நாட்கள் ....
வேதனையை சொல்ல வார்த்தைகள் இல்லை.ஒவ்வொரு நிமிடமும்
துடிக்கிறேன்..கடமை கண் முன்னே நின்று வாட்டுகிறது.இப்படி ஒரு வாழ்க்கை வாழ வேண்டி வரும் என்று நினைக்கவே இல்லை.
விதி.எல்லா செயல்களிலும் ஆர்வம் போய் விட்டது.எதிலும் பிடிப்பு இல்லை.கார்த்தியின் ஏக்கம் நாளுக்கு நாள் அதிகம் ஆகிறது.
அதை விட கொடுமை .செந்திலின் வாழ்க்கை.இன்னும் திருமணம் ஆகாமல் தனி மரமாய் நிற்கிறான்.அவனை பார்த்தால் கண்களில் கண்ணீர் கொப்பளிக்கிறது. வாழ்வில் எந்த பக்கமும் எதுவும் நன்றாக இல்லை.
விரக்தி.விரக்தி.விரக்தி
.
No comments:
Post a Comment