கண்ணே கண்மணியே
அம்மா என்று அழைப்பாயோ
அமுத கீதம் கேட்பேனோ ?
தாயாய் எனைத் தாலாட்டிய என் தெய்வமே
தவிக்கவிட்டு போனதெங்கே
இடம் தெரிந்தால் வருவேன் அங்கே
மார்பினில் தலை சாய்த்து, தலைதனை வருடும் மகனே
பாரினில் யாரறிவார் பாங்கதனை ?
.... ....
ஆறடியென அழகாய் வளர்ந்தவனே
அதிரடியால், அழுகையாய் தளர்ந்தேனே
.... ...
ஒரு நாள் உனை எரித்த நெருப்பு
நாளெல்லாம் எனை எரித்தும்
சாம்பலாகாமல், சூம்பிப் போனேனே
கட்டையாகி, கரியாகி, கசியும் புகையாகி
புதைந்து போகின்றேன் என்னுள் நான்
உன்னுள் நான் என ஓடி வரும் நாள் எது ?
கண்ணே கண்மணியே பதில் ஏது?
அம்மா
1 comment:
Couldn’t put wordings to your feeling, but i sense it.
Post a Comment