நாம் இருப்பது 21 ம் நூற்றாண்டா என்ற திகைப்பு ஏற்படுகிறது. இன்னும் இந்த தீண்டாமை கொடுமையா ?எப்போது பார்த்தாலும் ஜாதி சண்டை. கோவிலில் நுழைய தடை. மக்கள் குடும்பத்துடன் மலையில் சென்று குடியேறுதல் !! என்ன இது ???/
நான் 7,8 வயது சிறுமியாக இருக்கும்போதே இந்த கொடுமையை எதிர்த்துள்ளேன்.
எந்த ஜாதியினராக இருந்தால் என்ன, எல்லோரும் மனிதர்கள்தானே எங்கள்வயலில் வேலை செய்யும் அனைவரையும் " அக்கா, அண்ணா " என்ற உறவு முறையில்தான் அழைப்பேன்...அவர்கள் நெகிழ்ந்து விடுவார்கள்.
**** நான் பள்ளியில் ஆசிரியையாக வேலைக்கு சேர்ந்தபோது ' வேலன் ' என்ற ப்யூன் [ office assistant ] இருந்தார்.அவரை யாரும் பெயர் சொல்லியே கூப்பிட்டதில்லை. "டேய் " etc.தான்.
..........நானோ " வேலண்ணா " என்றுதான் அழைப்பேன். ஒரு நாள் வீட்டிற்கு வந்த அவர் " அம்மா, நீங்க்ள் வந்த பிறகுதான், பள்ளியில் என்னை ஒரு மனிதனாக பார்க்கிறார்கள்.இது வரை ஒரு நாயை அழைப்பது போல், 'ஏய், டேய் ' என்று அழைத்தவர்கள் இப்போதுதான் பெயர் சொல்லி கூப்பிடுகிறார்கள் " என்று கண் கலங்கிவிட்டார்.
யாராயிருந்தாலும் வீட்டிற்குள் அமர வைத்துதான் சாப்பாடு போடுவேன். [கொடுமை என்னவென்றால், அவர்கள் வெளியில் நின்று தேங்காய் மூடியில் அல்லது நெல் அளக்கும் "படி " [a vessel ,this present generation may not have even seen that ] யில்தான் பழையதை கரைத்து கொடுப்பார்கள். அந்த படியில்தான் நெல் , அரிசி அளப்பார்கள்.அப்போது 'தீட்டு ' கிடையாதா? என்று இந்த சிறுமிக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கும்.
எனக்கு திருமணமான பின் , [மாமியார் வீடு பயங்கர பட்டிக்காடு.].
அங்கே போனால், ???? சினிமாவில் பார்ப்பது போல் இருக்கும். நானோ வழக்கம்போல் எல்லோரையும் "அண்ணா ".
அந்த கிராமத்திலிருந்து வருபவர்களுக்கும் வீட்டில்தான் சாப்பாடு. என் 'சக சகோதரி' [ ஓர்ப்படி, co-sister ] " கலா, மாமியாருக்கு தெரிந்தால் உன்னை வீட்டிற்குள்ளேயே விட மாட்டார்கள் " என்று எச்சரிக்கை மணி. அப்படியும் நான் 'திருந்தவில்லை '!' ..இது மாமியாருக்கு தெரியவர
" கலா , இது நம் சாமிக்கு ஆகாது, சாமி குத்தம் " என்று மிரட்டினார்கள்.
இது உண்மையிலேயே சாமி [ அப்படி என்று ஒன்று இருந்தால் ] , இது சாமி குத்தமா ? அதனால்தான் எனக்கு இவ்வளவு பெரிய இழப்புகளா ? எனக்கு வந்த இந்த இழப்புகள் எல்லாம் அவர்களுக்கு வெற்றிக் கொண்டாட்டமாக ஆகிவிட்டது. ' ஆடினாள் பார். இன்று அனுபவிக்கிறாள் பார் ' என்று கொக்கரிப்பு வேறு.

சாமிக்கு என் மனித நேயம் புரியவில்லையா ? சாமியும் உயர் ஜாதிக்குதானா? சாமிக்கும் தீண்டாமை உண்டா ?

இது தண்டனையாகவே இருந்தாலும், இன்றும் நான் மாறவில்லை. இன்றும் அவர்கள் என் சக மனிதர்களே, என் உடன் பிறப்புகளே.
ஆனாலும், இழப்பு என்னை மிகவும் நோகடித்து விட்டது. மனம் கந்தலாக நைந்து விட்டது. கார்த்தி வருவானா, கதவை தட்டுவானா என்று கண்களும், காதுகளும் ஏங்கி செயலிளந்து விட்டன.
ஏக்கத்துடனும், துக்கத்துடனும்,
கார்த்திக் அம்மா
'