This day that year 2005......21.08.2005
I and Karthik and Senthil were in Karur to attend karthik's friend's marriage. I was extremely happy, as karthik was with me and because he was so happy to have his mother and brother with him, AND his dearest friends all at one place .His friends were making fun of him, that he will be the next bridegroom, and it will be a happiest occasion to all. All of us were planning the type of garland, the kalyana mandapam, the stage type, the food menu ,and the gift list of his friends .....with the least hint that everything will be just going to be nothing in 4 more days.
அப்பப்பா ,எத்தனை கற்பனைகள். என் அருமை மகனை கல்யாண கோலத்தில் அத்தனை கோணத்திலும் கற்பனை செய்து விட்டேன்.தாலி கட்டி முடித்தவுடன், என்னைத்தான் அவன் கண் தேடும் .கண்களிலேயே என்னிடம் அனைத்தும் சொல்லிவிடுவான்.
முதலிரவு முடிந்து வெளியே வந்தவுடன், ஓடி வந்து என் மடியில் படுத்துக் கொள்வான் என்பது வரை கற்பனை செய்து விட்டேன்.எல்லாமே இல்லை, இல்லை என்று ஆன சோகத்தை தாங்க முடியாமல் துடி துடிக்கும் என் நிலையை எப்படி சொல்வேன்?
கார்த்திக் அம்மா