வாழ்க்கை

வாழ்க்கை நான்கு வகைப் படும்.
1.கட்டுரை: உண்டோம்,உறங்கினோம் என்பது ஒரு கட்டுரையை போன்றது
2.கதை:உண்டோம்,உறங்கினோம்,சிறிது உல்லாசமாய் இருந்தோம் என்பது.
3.கவிதை:மேறகூறியவற்றுடன்,அன்பு , பாசம் கலந்து அதில் இன்பம் கண்டு வாழ்வது
4.அன்புக்காக மட்டுமே வாழ்க்கை என்று ஒருவர் கொண்ட அன்பிற்காக, பாசத்திற்காக,இன்றைய வார்த்தையில் சொல்வது என்றால், காதலுக்காக மட்டுமே வாழ்க்கை என்று வாழ்வது.."காப்பியம்"
என் மகன் ஒரு அழகான கவிதை.அவன் வாழ்க்கை ஒரு அற்புதமான காவியம்.அந்த கவிதையை சுவைப்பது தின்ன தின்ன,பருகப் பருக திகட்டாத அமுதம்.
என் வாழ்க்கை ஒரு காவியமாக இல்லையெறாலும்,என் மகன் என்ற கவிதையின் நினைவுகளில் இனிமை பெறும் கவிதையாகவாவது இருக்கட்டுமே

விளக்கம்

என் முந்தைய பதிவை படித்து,ஜீவன் ஒரு சந்தேகம் கேட்டுள்ளார்.ஏன் தற்கொலை முயற்சி என்று.நீண்ட விளக்கமாக இருக்கக் கூடும் என்றாலும் தேவையான விளக்கம் இது.
ஒரு பதிவர், [பெயர் வேண்டாம், ஏனெனில் ஏற்கனவே பெரிய யுத்தமே நடந்து கொண்டிருக்கிறது ],ஒரு பதிவர்,தன் பதிவில்,பி.எட் படிப்பிற்கு பணம் கட்ட முடியாததால் ஒரு பெண் கல்லூரியிலிருந்து வீட்டிற்கு அனுப்பப் பட்டதால் , அப்பெண் தற்கொலைக்கு முயன்றதாகவும்,அதனால்,அந்த பெண்ணிற்கு பண உதவி செய்யும்படியும் கேட்டிருந்தார்.நிறைய பேர் உதவி செய்ய முன்வந்து பணம் அனுப்பினர்.ஒரு பதிவர் மட்டும்,அந்த பெண்ணின் இந்த செயலை கண்டித்து இத்தகைய போக்கை நாம் ஊக்குவிக்கக் கூடாது என்று எழுதினார்.அவருடைய வாதம் பின்வருமாறு:" அந்த பெண்ணின் தந்தை ஒரு சிறு வியாபாரி.அவருக்கு இன்னும் ஒரு மகனும் ஒரு மகளும் உள்ளனர்.மகன் ஒரு workshop ல் வேலை செய்கிறான்.அடுத்த மகள் படித்துக் கொண்டிருக்கிறாள்.M.Sc படிக்க வைக்கவே அவருடைய பாடு திண்டாட்டம்.அப்படியிருக்க இந்த பெண் 1,20,000 ரூபாய் செலவு செய்து ப்டிக்க வேண்டுமா?அதற்கு பதிலாக ஒரு வேலைக்கு சென்று சிறிது சம்பாதித்து ,பிறகு,correspondence படிப்பில் பி.எட் படிக்கலாமே, அதும் அல்லாமல்,தற்கொலைக்கு முயன்ற்து எந்த வகையில் நியாயம்,அப்படி படித்து பிறகு வேலை கிடைக்கவில்லையென்றால் ஒரு முறை தற்கொலை செய்ய முயல்வாரா,அதன் பிறகு காதல் தோல்வி என்று ஒரு முறை தற்கொலைக்கு முயல்வாரா,இவரைப் போல் இன்னும் எவ்வளவு பேர் உதவி கிடைக்காததால்,படிப்பை தொடர முடியாமல இருக்கிறார்கள்" என்றெல்லாம் கேட்டிருந்தார்.அவ்வளவுதான்.பதிவர்காள் பலரும் அவரை உண்டு இல்லையென்று ஆக்கிவிட்டனர்.ஒருவர் 'ஆ, ஒரு தலித் பெண், ஒரு கிராமத்து பெண்,'என்று பெருன் குரலெடுத்து விட்டார்.
என்னுடைய கேள்வி "கிராமத்தில் மட்டும்தான் அதிலும் தலித் பெண்களுக்கு மட்டும்தான் கஷ்டமா?இந்த சென்னை மாநகரில் எத்தனை பெண்கள் ,எல்லா இனம், மதம், குலம் சார்ந்த பெண்களும் ,பையன்களும் காசில்லாததால் படிப்பை விட்டுவிட்டு வேலைக்கு போய் குடும்பத்தை காப்பாற்றுகிறார்கள் தெரியுமா"...இப்படியெல்லாம் கேள்வி கேட்பதே தப்பு என்றால் என்ன சொல்வது.உதவி செய்ய வேண்டும் என்பதை யாரும் மறுக்கவில்லை.ஆனால்,மனித குலத்தை காக்கவே நாங்கள் அவதரித்திருக்கிறோம் என்பது போலவும் அந்த முயற்சியை எந்த கேள்வியும் கேட்காமல் ,ஆஹா என்று கொண்டாட வேண்டும் என்ப்து போலவும் போய்க் கொண்டிருக்கிறது வாதம் [அல்ல,அல்ல, குடுமிப் பிடி சண்டை]
ஆசை வேண்டும்.உடனே சொல்வார்கள் "கனவு காணுங்கள்" ஐய்யோ,கலாம் சொன்னது எந்த அர்த்தத்தில்?ambition ...நான் கூட இந்த உலகின் ராணி என்று கனவு கானட்டுமா? மீதி பிறகு

SOME REFLECTIONS

I have been thinking of writing about this sensitive concept for a long time.This posting ..........http://tvpravi.blogspot.com/2006/12/blog-post_20.html#c116663201399877893 ....has driven me to post this essay which i have essayed with no intention of offending anybody but just as an eye opener.When i was some ten years old,we bought our car.We lived in an apartment. There another family ,with a son of my age and a daughter ,may be 6 years old,lived.Seeing our car that girl asked her father "we should also buy one car".Her father immediately replied,"o.k..no problem.Which color do you like to have?".She was very happy and was expecting a car to arrive at her door step any minute.The fact is that her father was not affluent enough to buy a car,and he was working on a third grade post,drawing a low salary.An argument about this started.One argument was that that her fathermust have told her that "I am not well educated and I am not working as an officer and I am not highly paid. I can not afford to buy a car.See because I did not study well,I am not able to get a good job and I am not in a position to buy a car.So if you study well you can earn a lot and you can buy a bigger car"...the second argument was "oh!that girl would have felt disappointed and felt sad if her father had told her the truth".my point is,after a time , say a month or two , that girl would have learnt the truth and she might have started hating her father for having deceived her,and ,later she developed a mentality that somehow she should become rich.
And this Girl, [woman] wants to continue her studies.Right.Nothing wrong if her father is capable of paying the fees.It would have been a mammoth task for him to make her M.Sc.He has a son who is working in a mechanical shop,and a daughter who is doing I.T.I.If this girl is good enough she should have started working and must have helped her poor father.B.Ed can be studied at a later time .Attempting suicide shows that she is utterly selfish.My grievance is that Nila had been victimised as if she had done a massacre.Any coin has two sides.Her point is most ponderable.
I welcome your ideas,whether to encourage this practice or take some other remedial measures?

Kid's grammar

here are two sentences.
1..He beat the child

2..He fells the tree

ha, ha,..[spotting error...CAT business?]
just to make the blog light ..1000 watts....so far the blog is either melancholic or philosophical.So in a lighter tone....a grammar game.....are the sentences right?most of you will be knowing the right answer,but some might have missed to notice the fun.
as per grammar rules,..'he' a third person singular should take 's' and it should be 'he beats'...To remind you the past tense of 'beat ' is beat..[same pronunciation] and so he beat the child is a right sentence,(in the past tense).
If so what about the second sentence?'fell' is the past tense of 'fall' and it will not take an 's' suffix....kids,'fell' itself is a verb which means 'cut'....so 'he fells the tree' is also correct.
COMMENT:Karthik we know you can blabber,but we never guessed that you could go to this extent.
karthik:hi,guys wait for some more.get prepared.ha,ha,ha

some quotes

தானெரிந்த சாம்பலை தானள்ளிப் பூசியவ்ர் உண்டோ?
கண்ணம்மா
நானள்ளிப் பூசினேனடி, நான் அள்ளிப் பூசினேனடி.



2.இளையோர் சூடார் வளையோர் கொய்யார்
நல்லியாழ் மருப்பின் மெல்ல வாங்கிப்
பாணன் சூடான் பாடினி யணியாள்
ஆண்மை ட்தோன்ற வாடவர்க் கடந்த
வல்வேற் சாத்தன் மாய்ந்த பின்றை
முல்லையும் பூத்தியோ வொல்லையூர் நாட்டே

[என் மகன், எங்கள் அரசன்,இறந்த பிறகு எங்கள் நாட்டு பெண்களும மற்ற யாரும் பறிப்பதும் இல்லை, தலையில் வைத்துக் கொள்வதும் இல்லை.அப்படி இருக்கும் போது நீ எதற்கு, யாருக்காக பூக்கிறாய் முல்லை மலரே]

படித்ததில் பாதித்தது: இந்த வார விகடன் இரு வகையான பாதிப்புகளை ஏற்படுத்தியது.முதலில் ஒரு சிறுகதை. ப.ரா எழுதியது.ஒருவர் சாலையில் சந்திக்கும் ஒருவரிடம் தனக்கு 26 வயதில் ஒரு மகன் உள்ளதாகவும்,நல்ல கம்பனியில் வேலை பார்த்து 40000 சம்பளம் வாங்குவதாகவும் அவனுக்கு ஒரு நல்ல பெண்ணாக இருந்தால கூறும்படியும் கேட்கிறார்.நண்பரும் இரண்டு பெண்களின் ஜாதகத்தை அனுப்புகிறார்.மீண்டும் அவரை வழியில் சந்தித்து உங்கள் மகனின் ஜாதகத்தை கொடுங்கள் என்று கேட்கும்போது அவர் சரியான பதில் தராமல் செல்லவே ஒரு நாள் அவர் வீட்டிற்கே சென்று கதவை தட்டுகிறார்.கதவை திறக்கும் பெண் அழுது கொண்டே சொல்லும் விவரம்: "என் அண்ணாவிற்கு ஒரு விபத்து .அவன் இல்லையென்றாகி ஒரு வருடம் ஆகிறது,ஆனால் அப்பா பார்ப்பவர் அனைவரிடமும் இப்படித்தான் தன் மகனுக்கு பெண் கேட்டு பிரச்சினை செய்கிறார்.:".......எனக்கும் மனதில் அதே ஏக்கம்தான்.எனக்கும் அது போலத்தான் தோன்றும்.மிகவும் பிரயாசைப் பட்டு மனதை ஒரு நிலைப் படுத்துவேன்........ இரண்டாவது பாதிப்பு ஜக்கி வாசுதேவ்.....கொள்ளி போட பிள்ளையில்லை.எத்தனை கோவில்கள் ஏறி இறங்கிவிட்டேன்.அனைத்து பரிகாரங்களையும் செய்துவிட்டேன்.கடவுளுக்கு ஏன் என் மேல் கருணை இல்லை? என்ற ஒரு வாசகரின் கேள்விக்கு அவர் தந்த பதில் எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது.அந்த பதில்: உங்களுக்கு குழந்தை பிறப்பதற்கும் கடவுளுக்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லை.குழந்தை பிறப்பு என்பது அருளும் அல்ல.ஒரு உடல் ரீதியான நிகழ்வு அது.: அவருடைய விளக்கம் தொடர்கிறது.சிந்திக்க வைக்கிறார்.
		r
12/08/2006

As u wished

my raja,
As you wished , I had quit the job as a school teacher.Now i am jobless. I have become kalavathy from kalavathy teacher.I am not a housewife because there is no house husband.I am not a home maker because this house is dry of love and affection and hence cannot claim the title "Home".So finally what I am now? Kalavathy karthikeyan ......Karthik amma.....What next?
AMMA

My birthday

Hallo everybody,
I am Karthikeyan.It is my birthday today.Yes.It is the children's day.And the whole nation celebrates my birthday ,,you see.Thank you for your wishes.

HA

In a village an old man died.He had converted from one religion to the other.Now the problem arose.Each sect wanted to do the final rites according to their religion.It started with an argument and headed towards a heated outroar.At that time a sage came that way.Learning the situation, he cut twigs from four different trees and asked the names of it and they answered.Now he burnt them and made them charcoal.Then he asked them to differentiate.Unable to do,the group learnt that finally everything turns to coal and ashes and so a fight and quarrel and a war is unnecessary.
இதன் தமிழாக்கத்தையும் உடனே தந்து விடுவோம்.......ஒரு ஊரில் ஒரு வயதானவர் இறந்துவிட்டார்.....[கதைகளில் மட்டும்தான் வயதானவர்கள் இறப்பார்கள்.உண்மை வாழ்க்கையே வேறு.]...சரி..கதைக்கு வருவோம்...ஒரு ஊரில் ஒரு பெரியவர் காலமாகிவிட்டார்.அவர் ஒரு மதத்தில் இருந்து இன்னொரு மதம் மாறியவர்...இப்போது பிரசினை வந்தது.ஊர் மக்கள் ஒன்று கூடினார்கள்...[இதற்கு மட்டும்தான் ஒன்று கூடுவார்கள்]...ஒன்று கூடி சண்டை போட்டார்கள்...எந்த மத முறைப் படி அவரின் இறுதி காரியங்களை செய்வது என்று வாத விவாதங்கள் தொடர,அது பெரிய கலவரத்தில் முடியலாமோ என்ற சூழ்னிலை உருவாக ஆரம்பிக்கும்போது அந்த வழியாக ஒரு மகான் வந்தார்.அனைவரையும் அழைத்தார்.அருகிலிருந்த நான்கு வித மரங்களிலிருந்து சிறு துண்டுகளை உடைத்தார்.அவற்றின் பெயர்களை கேட்டார்.ஒன்று புளிய மரம்,அடுத்தது ஆலமரம்,அடுத்தது வேப்ப மரம் என்று எல்லோரும் பெயர் கூறினர்.பிறகு அந்த மகான் அவற்றை எரித்து கரியாக்கினார்.அப்புறம் அவர்களை பார்த்து கேட்டார்."இப்போது இந்த கரியில் அந்த அந்த மரங்களை பிரியுங்கள்"....முடிவில் எல்லோரும்,,எல்லாமும் இதுதான் என்ற உண்மையை உணர்ந்த மக்கள் வாய் பேச முடியாது தலை குனிந்தனர்.
நக்கீரன்:ஆ! இதை எங்கிருந்து சுட்டாய்?
நான்: நான் நானேதான் சுட்டது.பின்னே பக்கத்து தெரு பாட்டி கடையிலா சுட்டது?

prakash raaj

நவம்பர்.1 இறந்து போன என் மகன் சித்தார்த்தின் பிறந்த நாள்.இனி அவன் ஒவ்வொரு பிறந்த நாளின் போதும் நான் வாங்கிய அறை நினைவுக்கு வரும். என் மனைவிதான் அறைந்தாள்.அதுவும் நாலு பேர் எதிரில்..........என் வாழ்க்கை முழுக்க ஆற்றவே முடியாத காயம் ஒன்னு இருக்கு....எனக்கு இன்னொரு தாய் மாதிரி இருந்த என் சித்து என் கண்ணுக்கு முன்னாலேயே செத்து போனது....அவன் எனக்கு புத்தனா இல்லை.போதி மரமாகவே இருந்தான்.....அவனை ஐ.சி.யு வார்டில் பார்க்கும்போது மனம் பதறுகிறது. ஏதேதோ எண்ணங்கள். மனதுக்கு வந்து போகுது.எமன் கையில் கயிரோடு வருகிறான்.என் குழந்தையை ஒன்றும் பண்ணிடாதேங்க என்று கை கூப்பி கெஞ்Cஉகிறது.என் கதறல் எமனுக்கு புரியுமா?என் பாசம் அவனுக்கு புரியுமா? காலையில் என் சித்து போய்ட்டான்.என் மனைவி என் முகத்தில் அறைந்தாள்.....தாய்மையோட பலம் எவ்வளவு என்று அன்று தெரிந்து கொண்டேன்......என் மகனை தொட்டு பார்க்கிறேன்.அவன் உடம்பு சில்லுன்னு ஐஸ் மாதிரி இருக்கு.வழக்கமா அவன் உடம்பு சூடா இருந்தா பதறுவேன்.முதலும் கடைசியுமா அவன் உடம்பு சில்லுன்னு ஆனதுக்காக பதறினேன்.......இழந்தவர்கலுக்கு மட்டுமே அதன் வலி புரியும்.பிரகாஷ் ராஜின் மகன் 5 வயது....என் மகன் 25.....ஒரு 5 வயது மகனை என் தாயாக இருந்த மகன் என்கிறார்.ஒரு ஆண்.இத்தனை வருடங்களுக்கு அப்புறமும் வேதனை குறையவில்லை என்கிறார். நான் என்ன சொல்வேன்? ஏன் என்னை புரிந்து கொள்ள மறுக்கிறீர்கள்? I really identify myself with Prakash Raj. please do understand and try to share my grief instead of accusing me.
sadly,
karthik amma

Deputy Mayor

Today's news:
"When my husband heard on the T.V that I was nominated by our party leadership to be the deputy mayor,he was dumbfounded and took sometime to recover.I asked him what had happened and when he explained, I "COULD NOT UNDERSTAND IT" I still do not know anything" says Satyabama turning to her husband for moral support. her husband continues"My wife still does not know what it means to be the Deputy Mayor of Chennai.I tried to explain to her but I guess it will take sometime for her to comprehend this"
I f this is the case in Chennai,the story with Madurai is a bit different,where the Mayor is learning to 'SIGN".Now she is learning to sign and when will she learn to "SIGN IN"...and we talk of E governance!!!!

HISTORY REPEATS

In 2001 ,we were going on the Tidel park to Mathya kailash road and my mom was cursing herself for having come out on that "auspicious" day.She was preparing herself to face any hooliganism and she would not have taken aback the least if a crew stopped us and broke our car glasses.We saw people running with boxes,ya,the ballot boxes.Yes, it was the day of mayoral election,where Stalin was the main candidate.We were amazed to learn later that he dared not come out of his house.
Now it is 2006.Same election.Same arrogance,violence,same hooligans.The irony is that the one who played the key role then,the one who had wowed to defeat the 'son'[sun] had shifted side to offer his war strategy and play the major part to defeat the leaf.He was the sole cause for the Mayor being stripped of his gown.And now!! Thanks, Gandhi was shot dead and Bharathi should thank the elephant for saving them to witness this farce called elections.And we are free, we are independent. And we are proud to be INDIANS.

நான்
தாயை தங்க ஊஞ்சலிட்டு தாலாட்ட வேண்டும் என்ற தவிப்பிருந்தும்,மூங்கில் ஊஞ்சலிட்டு உறவாடி மகிழ்ந்திருந்தேன்.தங்க ஊஞ்சல் எம்மாத்திரம் என் 50 கிலோ தங்ககட்டியின் முன் என்று இமயத்தின் உச்சியிலமர்ந்து இறுமாந்து இளைப்பாரி இருந்தவளை , அதலபாதாளத்தில் தலை குப்புற தள்ளிவிட்டு, பரிதவிக்கவிட்டு பறந்து போனேனே பாவி நான்

Myself and my younger brother

An anecdote:My younger brother Senthil is well known for his mischiefs and pranks.We used to celebrate birthdays on a grandscale.It would start with a prayer at the temple,then some offering to the orphanage children,then we would go to our neighbours' houses and distribute chocolates to them.This being customary,our neighbours would acknowledge it as an invitation for the evening party.On that specific birthday [senthil's] ,he went out to distribute chocolates as usual and came back home happily.After some hours when my mother went out some neighbours asked my mother why senthil had not turned up with chocolates.They were surprised.But it was Mom's turn to be surprised.Smelling something we started the CBI investigation and found out that this little trickster had gone upstairs to choose a comfortable place, sit and eat all the candies and return home posing innocence.It is still surprising that he could eat so many [at least 50 or at the least 20]. I bet 100 Sivajis should come to him to learn the art of acting.Now look at the photo again.Doesn't that baby proclaim innocence personified?

my mother

My mom may be a loser
but
She is not a liar
Her goodliness is akin to one "o" minus
????don't understand?
Goodliness-o= Godliness
KARTHIK

Quiz Master

You know that I was the quiz master of Anna Uni for the year 2002.And my flair for quiz has not submerged.So assuming that post again..here starts the quiz.
1.Who will be the youngest ever Chief Minister of Tamilnadu in 2020?
a clue:a grandson whose name starts with "A"
2.அனைவரையும் ஆட்டிப் படைக்கும் அரசியல்வாதிகளையும் அலற வைக்கும் இரண்டெழுத்து
க்ளு வேண்டுமா?
இது ஒரு "கொசுறு" க்விஸ

இப்படியும் மனிதர்கள்
இந்த நிகழ்ச்சி நான் சிறு பையனாக இருந்தபோது நடந்தது.ஒரு நாள் எங்கள் வீட்டிற்கு ஒருவர் வந்தார்.அவர் ராணுவத்தில் இருந்து ரிட்டயர் ஆனவர்.அவர் வந்த சமயம் பார்த்து கன மழை பிடித்துக் கொண்டது.ஒரு ஐந்து நிமிடம் போயிருக்கும்.திடீரெனெ,குடையை விரித்து தலை மேல் பிடித்துக் கொண்டார்.வீட்டிற்குள்தான்!! எங்களுக்கோ திகைப்பு.அசந்து போய் விட்டோம்.ஒன்றும் பேசவில்லை.மழை முடிந்து,வானம் வெளுத்து, இனி மழை வருவதற்கான மேகங்கள் எல்லைக்கப்பால் சென்று விட்டன என்பது உறுதியானவுடன் வெளியே கிளம்பினார்.போவதற்கு முன் கூறினார் "சிறு மழைத்துளியை கூட மேலே விழாமல் தடுக்க கூடிய சக்தி இந்த குடைக்கு உண்டென்றால்,..கட்டிடம் இடிந்து விழுந்தாலும் என் மேல் விழாமல் இந்த குடை காப்பாற்றுமல்லவா?"....எங்களுக்கு மயக்கம் வந்தது...திரும்ப கோடிட்டு சொல்ல வேண்டிய விஷயம் என்னவென்றால், அவர் ராணுவத்தில் பணி புரிந்தவர் என்பதுதான்.karthik

the most beautiful flower..karthik

the great reader and the b'day karthik

என் அம்மா
எல்லோரும் அம்மாவை பற்றி எழுத ஆரம்பித்துவிட்டார்கள்.பெரிய மனிதர்கள் எல்லாம் அம்மாவை பற்றி எழுத வேண்டும் என்று சட்டம் என்றால், நான் எழுதாமல் இருக்கலாமா?கிச்சா முறைக்காதே.
என் அம்மா ஒரு விசித்திரமான கலவை.பாரம்பரியமும் பண்பாடும் தன் ரத்தத்தில் ஊறிப் போனவர்.ஆனால் அதே அளவு புதுமைப் பெண்.ஆணுக்கு பெண் இளைப்பில்லை என்று சாதனையால் சொன்னவர்.ஆங்கில ஆசிரியை என்ற பெயர் கேட்டாலே மானவர்களுக்கு பயம்.அதே அளவு இனிக்க இனிக்க பாடம் நடத்தும் அழகு.எனக்கு எப்படி தெரியும்? நானும் +2 அவர்களிடம்தான் படித்தேன்.பள்ளியில் மாணவர் ஒழுக்கம்,கட்டுப்பாடு,படிப்பு பற்றி சிறிது வெறியாக கூட இருப்பார்கள்.அவர்களுக்கு தெரிந்ததெல்லாம் நேர்மை,சத்தியம்,தூய்மை.மாணவர்கள் பொய் பேசக்கூடாது.காப்பியடிக்ககூடாது.அவ்வளவுதான்.எங்கிருந்துதான் அவ்வளவு கோபம் வருமோ?சக ஆசிரியர்களே கிட்டே போக முடியாது.ஆனால் ஏதாவதொரு மாணவனோ,மாணவியோ சாப்பிடாமல் வந்துவிட்டால் உடனே தன்னுடைய சாப்பாட்டை கொடுத்து சாப்பிட சொல்லும் இரக்க குணமும் அதிகம்.கண்டிப்புதான் வெளியில் தெரியும்.செய்யும் உதவிகள் பிறர் அறியாமல் செய்வார்.பள்ளியில் கலை நிகழ்ச்சியா,பட்டி மன்றமா,பேச்சுபோட்டியா,விளையாட்டு விழாவா..எதிலும் அவர் பங்கு அதிகமாக இருக்கும்.கலை,இலக்கிய மன்ற விழாவில் அவருடைய compering கேட்பத்ற்கென்றே ஒரு கூட்டம் காத்திருக்கும்...வெளி உலகில் இப்படி சாதனை பெண்ணாக வளைய வரும் அவர் வீட்டிற்குள் வந்து விட்டால்,தலை கீழ் மாற்றம்தான்.யாராவது வந்து பார்த்தால் சத்தியம் செய்தால் கூட நம்ப மாட்டர்கள்..அப்படி ஒரு சமையல்காரியாக,தோட்டகாரியாக,எல்லா வேலைகளையும் இழுத்து போட்டுக் கொண்டு செய்வார்கள்.தன் கணவருக்கும் தன் மகன்களுக்கும் தன் கையால் சமைத்து போட்டால்தான் திருப்தி.அதுவும் தினம் ஒரு தினுசான,புதிய,புதிய சமையல்.வித விதமாக செய்து அசத்துவார்கள்.இப்படி ஒரு மனைவி எனக்கு கிடைக்கவில்லையே என்று என் காது பட என் அப்பாவிடம் சொல்லி சென்றவர் பல பேர்.
பள்ளியில் இப்படி.வீட்டில் இப்படி.என்ற இரு முகம்.மூன்றாவது முகம் ஒன்று உண்டு.பொய் பேசக்கூடாது.சத்தியம் தவறக்கூடாது.லஞம் வாங்கக்கூடாது.பிறரை ஏமாற்றக்கூடாது.மற்ற யாராவது இந்த தவறு செய்தாலும் பொறுக்காது.எங்கிருந்துதான் அந்த கோபம் வருமோ?கடகடவென்று சண்டைக்கு போய் விடுவார்கள்.தனக்கு சம்பந்தமேயில்லாத விஷயமாக இருந்தாலும் சரி.கண்ணெதிரில் ஒரு அனியாயம் நடந்தால் தீர்ந்தது.அகப்பட்டவன் காலி.ஒரு ஆட்டோவில் பொகும்போது அந்த ஆட்டோ ஓட்டுனர் பான்பராக் போட்டால் இறங்குவதற்குள் அவரிடம் இனிமேல் பான்பராக் போடமாட்டேன் என்று சத்தியம் வாங்கிக்கொண்டுதான் இறங்குவார்கள். நானும் கேட்பேன்." நீங்கள் சொன்னால் திருந்திவிடுவார்களா"என்று.அதற்கு " திருந்துகிறார்களோ இல்லையோ,சமுதாயத்தில் ஒரு சக மனிதனிடம் சொல்ல வேண்டியது என் கடமை.தார்மீகம். நான் சொல்லாவிடில் என் மனசாட்சிக்கு நான் என்ன பதில் சொல்ல முடியும்?"பாவம் அம்மா.இந்த குணத்தால் அவர் பட்ட கஷ்டங்கள் எத்தனை?எத்தனை பட்ட பெயர்கள்?திமிர்,கர்வம்,அடங்காபிடாரி,ஆணவம்....எத்தனை போராட்டம்?அவரின் இழப்புகள் கூட அவரின் இந்த குணத்தால்தான் என்று இந்த மன வேதனையிலும் அவரை புண்படுத்தும் இந்த மனசாட்சியில்லாத உலகம்.ஆனாலும் இன்றும் அவர் தன் கொள்கைகளிருந்து மாறவில்லை.இன்றும் அவரால் பொய் பேச முடியாது.பணத்தை காட்டி அவரை அடிமைப்படுத்த முடியாது.அதிகாரத்தை காட்டி பணிய வைக்க முடியாது.அன்பு ஒன்று மட்டுமே அவரை கட்டுபடுத்தும் அதிலும் என் அன்பு அவர்களை மகுடிக்கு கட்டுப்பட்ட பாம்பு போல.இன்று அது இல்லாமல் அவர் தவிக்கும் தவிப்பு.அம்மா,அம்மா,...என் அம்மா !! யருக்கு கிடைக்கும் இந்த அம்மா?கிடைத்தும் இழந்தது நானா அல்லது நீங்களா...amma..என்ன பதில்?

cho cweet

RAJINI..Grandfather

ஆ! நம் பாட்ஷா தாத்தாவாகிவிட்டார்.தாத்தாதான் ஆகிவிட்டார்.ஆனால் கிழவர் ஆகி விடவில்லை.எத்தனை பேரன்கள் வந்தாலும் ரஜினி ரஜினிதான்..ஸ்டைலு ஸ்டைலுதான

Metamorphosis

Through mail I got a comment that after I started writing,Vijayanagar blog has become dull and monotonous.Yes.I understand that the purpose of comtinuing the blog,to make Karthik live again,has not been achieved.Slowly there has been a metomorphism from Ponniyinselvan to PonniyinselVI.Sorry.Here after it will be KARTHIK ONLY.He will come back with his wit,fun,sarcasm and variety.

I scream for icecream

I used to love icecreams once.When ever I get a chance I would say "I scream for icecream".Need it be said that my karthik would wait for the sentence to finish?He would buy me the best,the latest and I would gulp even 3 or 4 at a single shot.Now this word icecream has gone away from my dictionary.
Now
...MY EYES SCREAM FOR MY ICECREAM ,MY KARTHIK..I and my eyes scream to have a sight of karthik and I know it's a DRY DREAM
KARTHIK AMMA

My Full Moon

I,karthik and senthil[karthik's younger brother]the triumvirs enjoyed our life to the maximum extent possible and so many sweet rememberances of our happy life.Once we were going to some place in our car.If Karthik drove the car I would sit in the front seat,while Senthil will be sitting at the back seat.It's customary,that they would take turns,and when Senthil starts driving I would go to the back seat [you might have very well guessed the reason,that] to sit with Karthik and fondle him.On that particular day,when Senthil came to the driver seat,as usual I started sneaking.Unexpectedly Senthil held my hands and told me "hey kilavi[oldie]..(that's how he used to call me from days known..which has abruptly stopped now..and in fact all such funning and punning have ceased..)"hey good old lady,what do you think of yourself? Today you have to sit with me".Nothing else to do.I sat in the front seat.And it happened to be a full moon day.We saw the moon raising big,bright and beautiful.Senthil pointed to it and said "wow,how beautiful the moon is!".
Though Karthik had been to the back seat,he was on his knees so that I was holding his face in my hands and patting him when Senthil said that the moon was beautiful.My immediate reply was "here is the full moon,in my hands which is more beautiful than that moon".And now comes the bitter part of it.Now I am very much afraid to see the full moon and I avoid coming out on full moon day because,one day when I was going with Senthil on the beach road[by bike..and we have stopped going by car..because both of us can not control tears],I saw the full moon over the sea,and there was karthik saying to me "amma,I am here,come to me".And my immediate instinct was to jump from the bike to take a leap to the moon.Words cannot explain the struggle i struggled to control myself and stick to the seat.But I am definetly unsure that I may or maynot repeat this.Confident fails me and I may do something fanatic.So I avoid glancing at the moon.
My dear full moon,I am awaiting the day to join you and be a satellite to you going around you and dancing as I used to dance around you.
kalavathy karthikeyan

HAPPENISM

This is a new "ISM' founded by Kalavathy Karthikeyan.This is a new religion.It has no gods,no rituals,no poojas,no mantras,no bajans.This HAPPENISM believes not in karma,sin,janmas,previous births,rebirths,soul,anma,athma and salvation.
This religion firmly believes that any incident or action or event or motion occurs not due to any pre destined design or because an omnipotent sitting in some mountains [with a wife simply doting on him saying "YES LORD" to everything he says ..and with a lot of so called sages dressed funnily chanting some hymns in praise of him] directs each and every minute action of the whole earth, of the 1000s of billion people and decides their birth,course of life,time of marriage,time of death and the whole lot.Isn't it unimaginable and unbelievable for a man turned to become all powerful,all capable and to become the sole deciding authority?
And he needs no computers,no calculators,no statistics!And we believe that we act as is written on our forehead.How many lines are written on your forehead?Is it a micro chip,where a hell lot can be written?If so,this Funny god knows embedding and programming!
If this is a disclaimer,what does HAPPENISM CLAIMS? It says that any action,event,motion,incident or accident happens because it so happens.Let me explain.You are reading this now.Which god or destiny directed you to read this?Did your astrologer predict you that you will be reading this blog at this time?Go and ask him what you had been doing exactly at that time?Can any astrologer tell you that you were reading Vijayanagar blog at that point of time?No,..no one can..So HAPPENISM defines that it so happened that you are reading this blog now.
Shall i exemplify with a better a well known example?As many of you know I and Karthik have roamed over the roads of Bangalore in his favourite Fiero in mists,in rains,midnight,early morning,and i pinching him and playing with him while he was driving and he will drive at such high speed and "without a helmet".Why didn't any accident happen then?How many times would he have crossed the same u turn and was he not aware that he had to be cautious?His friends could site so many such rash driving days,but it so happened that he happened to apply a sudden brake.If it's your god and if there is a karma or the sins of the previous births is there no appeal?No redemption?No annihilation?Even in the man framed constitution there is a provision to go for appeal.Your gods do not give any such choice.Then how do you believe that he will save us?He cannot do anything against destiny eh?If so why should we beg him to save us?
SO let us believe in this HAPPENISM and strengthen ourselves to face the happenings.Instead of being a slave to someone who ditches and deserts at the deserved time[isn't something like the villain of the movies who ruthlessly kills his ardent follower].
So HAPPENISM says that you be your master and let things happen as they happen.

ANMA,..ATHMA?

For a very long time this has been the nagging ? of many people.As karthik, Kicha and I believe there is no athma or anma or rebirth.It might have been devised by some sages as a means and tools to console the berieved.Though I was sure of it I needed some one to authenticate it.And here come two notary persons arguing the non existence of anma or rebirth சுஜாதாவின் கற்றதும் பெற்றதும் பகுதியில் அவர் எழுதிய ஆன்மா பற்றிய விளக்கம் பல கேள்விகளுக்கு விடை அளிக்கிறது.ப்ரைசனின் புத்தகத்தில் மறுபிறவி பற்றி அறிவியல் என்ன சொல்கிறது என்பதற்கு சுவராஸ்யமான விடை கிடைக்கிறது.
ப்ரைசன் சொல்கிறார்: நம் பிரபஞ்சம் முழுவதும் தனிமங்களின் அணுக்களால் ஆனது.மனித உயிர் என்பதே ஒரு மாலிகூல் நீண்ட கூட்டணு தொகுதிதான்.அணுக்களுக்கு அழிவே இல்லை.பிரபஞ்சம் ஆரம்பித்ததிலிருந்து அப்படியே இருக்கின்றன.ஒரு அணுவின் வாழ் நாள் குறைந்த பட்சம் 10^35. அதாவது 10க்கு பின் 34 சைபெர் போட்டுக் கொள்ளவும்.அத்தனை வருஷங்கள்! நாம் இறந்து போய் எரித்தாலோ,புதைத்தாலோ கூட நம் உடலின் அணுக்கள் காற்றிலோ மண்ணிலோ கலந்து விடுகின்றன.இடமாற்றம் நிகழ்கிறது..அவ்வளவுதான்.அணு அளவில் அழிவதில்லை.ஒரு கண சென்டிமீட்டர் காற்றில் இருக்கும் அணுக்களின் எண்ணிக்கை 45 பில்லியன் பில்லியன்.இத்தனை அணுக்களின் ஒரு பகுதி நாம் இறக்கும் போது மறு சுற்று வருகிறது.சில இலை தழை தாவரமாகவோ,பிராணிகளாகவோ மாறலாம்.சில மனிதர்களிடமே திரும்பி வரலாம்.எனவே, நம் முன்னோர்களின் புராதன அணுக்களில் சில பில்லியன்கள் நம்மிடம் இருந்தே தீரும்.அணுக்களுக்கு அழிவில்லை என்றால்,யாருமே இறப்பதில்லை;மீண்டும் பிறக்கிறோம்..தாவரமாக,உயிரினமாக,மனிதராக பிரித்துக் கொடுக்கப் படுகிறோம் ..
So please don't confuse anymore saying that Karthik's athma is with us. He will come back to me in the next birth as my grandson etc,etc.I am 100% sure of these things.All that I feel sad for is that such a lively squirrel which should have enjoyed it's life,shouldn't have met with a sudden end.He should have lived.That's what makes me cry.
Karthik amma

Elton John

This morning i read this piece in a newspaper.
Gianni's death haunts Sir John
Sir Elton John is still haunted by the death of 'soul mate'Gianni Versace.Elton was left devastated when the Italian fashion designer was shot dead in 1997.The same year another of his close friends Princess Diana was killed in a car crash.Elton revealed in an interview
"There isn't a day that goes by when i don't think of people like Gianni and Diana and John Lennon who have gone needlessly"
Dear readers,
I wish to underline two words.DEVASTATED...WHO HAVE GONE NEEDLESSLY..
usually foreigners are noted for easy go mentality.And here you see Elton lamenting even after 10 years.If that be the case with him Am n't i justified for my crying and grieving.Having lost such a gem of a child will it be possible for me to overcome this grief?
yes. My son has gone needlessly,and i am devastated.Can anything and anyone console me?CAN'T.All that you could do is to share my grief by saying that you too feel sad.It is said that time is the healer.NO.TIME IS THE KILLER. It can heal me in my death only.

Rishi?Mahan?Sage?

SK's Law of Fate
A law(!?!) that I formulated while in college.

SK's Law of Fate:
Human body is a bundle of chemical compounds, bundled in a specific way, whose next state depends on its current state and external forces, neither of which is under its control. Hence destiny is destined.
Posted by: Ponniyinselvan / 01:52 3 Comments
Comments:
Wow!!! Human body Vs State m/c is good. I guess Human body is an indeterministic state machine.
# posted by Sudhakar : 8:39 PM

i do not agree with you on "destiny is destined".

mathiyai vithiyaal vellalam. the changed "vithi"
will be still called as "vithi".....

Krishna Ram
# posted by kicha : 1:48 PM

Sorry buddy! What I mean is your victory of mathi over vidhi is part of vidhi. It can happen only if it was destined to happen :)
# posted by Ponniyinselvan : 8:18 PM
ONLY MAHANS, SAGES, RISHIS can predict like this.What intution made my son declare like this? Did he have any premonition? was it VITHI that caused the accident in the inner ring road? Unanswerable questions.

???

நான் அடிக்கடி என் முதுகை பார்த்துக் கொள்கிறேன்.
????
ஏன், எப்படி?
அடிக்கடி தலை சுற்றுவதால்

Karthik-my mother

It's his custom,that whenever we go out for shopping or for what other it may be, he will see to that that his mother is dropped right at the footsteps of the plaza,nevermind it needed to take a round about way and would be additional 5 kilometers.Karthik's mother should not walk and shouldn't cross the road which might be a great ordeal to his mom.If at all I insist on getting down and prefer to cross the road he would hold my hand and help me crossing the road.One day I told him"Karthik, I had helped you to cross this same road when you were a child".To that he immediately replied"Then I was your child,but now YOU ARE MY CHILD".Yes.He was my mother,my father,my husband and my dearest son.Now I am searching for my mother.How will this infant survive and even if it survives guess the innumerable hazards and sufferings it has to face.Should it survive?My mother answer me.
Karthik amma.

kannagi

கண்ணகி
கண்ணகிக்கு மட்டும் சிலை ஏன் என்று கேட்பவர்களுக்கு என் பதில்.
கற்பில் சிறந்தவள் மாதவி என்பதில்மாறுபட்ட கருத்து இல்லை.கண்ணகி பாதுகாப்பான இடத்தில் பிறர் நெருங்க முடியாத அரணுக்குள் வாழ்ந்தவள்.ஆனால், மாதவி கற்பு என்ற நெறி தேவையற்ற குலத்தில் பிறந்து யாரும் நெருங்கலாம் என்ற சூழலில், கோவலனை மட்டுமே வரித்து வாழ்ந்த காரணத்தினால், ஐயமற மாதவியே கற்புக்கரசி.
சரி. சீதையை பார்ப்போம்.ஒரு புல்லை கொண்டே ராவணனை பயமுறுத்தி,கற்பு காத்தவள்..கண்ணா என கதறி ,சேலை பெற்று அவையில் தன்மானம் காத்துக் கொண்டவள் பாஞ்சாலி..யமனை பின் தொடர்ந்து சென்று தன் கணவன் உயிரை மீட்டவள் சாவித்திரி. ஆக இவர்களும் கற்புக்கரசிகள்தான்.ஆனால், இவர்கள் அனைவரும் வெளி உலகம் அறிந்தவர்கள்.அப்படியிருந்தும் சோதனை என்று வந்த போது கெஞ்சியோ, அழுதோ,பிற ஆண்மகனின் உதவி பெற்றோ வாழ்ந்தவர்கள்.யாரோ ஒரு குடிமகன் சந்தேகப் பட்டதால் தன் மனைவியை தீ குளிக்க சொல்லிய ராமனிடம் "என் மனைவி பற்றி எனக்கு தெரியும் என்று ஆணித்தரமாக சொல்ல உன்னால் முடியவில்லையே.தீகுளித்து என் கற்பினை நிரூபிக்க சொன்னது எப்படி சரி?"என்று வாதிடாமல்,தீயில் இறங்கி "மண்மகளே, இரண்டாக பிளந்து என்னை விழுங்கு" என்று பேத்லித்தவள் சீதை."உன்னுடன் வாழ்வதை விட பிரிவதே மேல்" என்று சொல்ல துணிவற்றவள்.
"பீமா, எப்போது எனக்கு துரியோதனின் ரத்தம் தருவாய்?" என்று மன்றாடியபடி பீமனின் பின் அலைந்தவள் பாஞ்சாலி..ஆனால் கண்ணகி "வண்ண சீரடி மண்மகள் அறிந்த்லள்" என்று கவுந்தியடிகளால் சிலாகிக்கப்படும் அளவுக்கு வீட்டை விட்டு வெளியே வராமல் வளர்ந்தவள்.ஆனால் தன் கணவன் கள்வன் என்று குற்றம் சாட்டப் பட்ட போது சீறி எழுந்து ,[அது வரை வீட்டை விட்டு வெளி வராத்வள், மன்னனை காண செல்கிறாள். நாடாளும் மன்னன் என்ற பயம் சிறிதும் இல்லாமல், அவனிடம் வாதிடுகிறாள்.மதுரையை தீக்கிரையாக்குகிறாள்.
இந்த வீரம், போராடும் குணம், தைரியம் ஆகிய குணங்களே கண்ணகிக்கு சிறப்பு சேர்க்கின்றன.பெண்ணுரிமை என்பது இன்று பேசப்படுகிறது.ஆனால் அன்றே பெண்குலத்தின் பெருமையை நிலை நாட்டியவள் வீரம் செறிந்தவள் என்பதாலேயே கண்ணகிக்கு சிலை.

Karthik and Bagath singh

Karthik and Bgath Singh கடவுள் நம்பிக்கை உள்ளவர்களுக்கு, தங்களின் காரியத்துக்கு மறுபிறப்பில் நண்மை கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கை இருக்கும். இந்த பிறவியில் மோட்சம் கிடைக்கும் என்றாவது நம்பி, தங்கள் உயிரை தர முன் வருவார்கள். நானோ முழு நாத்திகன்.எனக்கு சுத்தமாக கடவுள் மீது நம்பிக்கை இல்லை.எப்போது தூக்கு கயிறு என் கழுத்தை இருக்குகிறதோ, அந்த நொடியே என் உயிர் அழிந்து ,உடல் சாம்பலாகி விடும் என்று எனக்கு தெரிந்தே இருந்தது.
இப்படி கூறியவர் பகத் சிங்க்.அப்போது அவருக்கு வயது 24.
"உனக்கு மரணம் பற்றிய பயமே இல்லையா?" என்று கேட்டதற்கு 24 வயதில் இதை விட நிறைவான வாழ்க்கை வேறு யாருக்கு கிடைக்கும் என்று பெருமைப்பட்ட பகத் சிங்க். கால் நூற்றாண்டு கூட வாழாத ஒரு இளைஞன்.
பகத் சிங் பற்றி இந்த வார விகடனில் வெளியானதில் இருந்து எடுத்த சில துளிகள் இவை.என் கார்த்திக்கிற்கு இது எவ்வளவு பொருத்தமாக இருக்கிறது என்று வியந்து போனேன். karthik too was an atheist.He never believed in rebirth and he was never afraid of death.Often he used to call himself a warrior.He too was running 24.What a n amazing similarity.

Rememberance

Rememberance
As i have mentioned in my earlier post,from Adam, mothers feel the same grief and agony when their dearest son is snatched away from her. Some have the power and means to express but all suffer the same extremity,without sharing it to others.
here are two such outlets which i read.
One:Dearest Vijay,
2 years have passed since that August Day on which our dear one was called away.The blow was sudden, the shock is still severe.As time goes on we miss you more, more of your loving smiles, your cheerful face.Nobody on earth can fill your place.Not a moment passes without remembering you.
The intensity of grief of living without you will not diminish.We love, love you so much.Time can never erase your memory from our thoughts.You are in our hearts for ever.Our dearest one, we love you in a special way.The departure is too sudden.We cannot say goodbye to you.not a single minute has passed without remembering you in silent tears and loud cries.The agony and sorrow of your seperation will end only when we join you in heaven soon.
YOU were the most wonderful Gift to us, a gem in our family.Alas, your loss an incurable wound in our heart,too deep for tears.
The second one:From Prakash Raj, the actor,who bemourns the loss of his son.He says"my son was like a beautiful poem.like a dream, like camphor he dissolved in the air.I cry whenever I think of him.What design of life is this?"
what makes my Karthik's loss all the more greater is that after my husband's loss he was the one who saved me from doom,and made me live on earth by his unconditional,unmeasurable torrential love.So compared to others my loss cannot be explained in words, and my agony unfathomable.
Karthik amma

great soul

today is Mother Teresa's, the great soul's birthday,the first day
and
today is Karthik's, the great soul's last day.
this coincidence proves his greatness and establishes that he is more than a common athma, if not a mahathma, the one on the moulding.
I am reminded of the proverb, 'Slow and steady wins the race'. The fastest hare in the traditional story might have got tired and lost the deal.
But my Karthik would never have been defeated in any race because of fatique or tiredness.
As per the universal law that all the fastest beings like butterfly has a very short life span.Those beings which move slowly live longer.
My butterfly was always on the wings flying,flying to explore the maximum possible, within the spelt period.How agile and active was he, finding time to do anything and everything.
Can he become a nothing? Can he cease to exist? Can he be put in the clutches of Oblivion? No,he should live for ever.And he will.

the road crossing hen

சாலையை கடந்த கோழி 6
இத்ற்கு முன் பதிவான காட்சி நான்கு, காட்சி ஐந்தினை படித்து விட்டு காட்சி ஆறுக்கு வருவோம்.சோடா பாட்டிலிடம் இருந்து கார்த்திக் ஆகிய நான் திருடிய
இந்த கோழி என்னை ஏமாற்றி விட்டு நவராத்திரி படம் சாவித்திரியை போல ஓடி, இல்லை இல்லை பறந்து பறந்து செல்வியால் வீசப்பட்டு தொப்பென ஒரு குடிசைக்குள் வந்து
விழுகிறது.அரை மயக்கத்தில் இருக்கு நம் குடிமகன்
"இன்னாம்மே கைய்தே, இன்னாது,தொபால்னு மேய வந்து வுயுந்துகின.ஏ கைய்தே[இந்த முறை கைய்தே என்பது அவர் மனைவி] இது ஆர் வூட்டு கோயிம்மே?
ஏ கொடாகு இன்னா கசுமாலத்துக்கு இத்த எம்மேல தூக்கி கடாசுன?
மனைவி:இதா உன் மூன்ச்சியில என் கைய வைக்க.இது ஆர் வூட்டு கோயியோ, ஆர் கண்டாங்க?
குடிமகன்:ஏம்மே,கோயி கொயம்பு துன்னு எம்புட்டு நாலாச்சிம்மே.இத அட்ச்சு கொயம்பு வைம்மே.
மனைவி:உன்னோட பெரிய ரோதனையா கீது.அப்பால இது எதுனாலும் சண்டைய வலிச்சுக்னு வந்தா இன்னா பன்றது?
குடிமகன்:கேவி கேவி ஐய்துகொண்டே,'இன்னாம்மே நம்ம புள்ள கூட அன்னைக்கு நைனா கோயி புட்சாந்து குடு எனக்கு ஆசையா கீதுன்னு
சொன்னாங் காட்டியும் மனசே பிகிலாயி போய்டுச்சும்மே.இன்னான்ர நீ?"
மனைவி தன்னை பிடிக்க துறத்தியவுடன் பறக்கிற கோழி சென்று விழுகிறது ஒரு காலில் .அது யார்? அட நம் ஷிட்னி ஷெல்டன்.அது அடுத்த பதிவு.இடைவேளை

the hen that crossed the road

சாலையை கடந்த கோழி 5
அதற்கு முன்பதிவான காட்சி நான்கினை படித்து விட்டு காட்சி ஐந்தினை தொடர்க.
எச்கேப் ஆன கோழி பட பட என பயத்துடன் இறக்கைகளை அடித்துக் கொண்டு பறந்து வந்து...அடுத்த காரின் முன்னாலா விழ வேண்டும்?
கார் நிற்கும் கோபமான பிரேக்கிலேயே அது யாருடைய கார் என்று புரிந்திருக்க வேண்டும்." நான் போகும் சாலையில் குறுக்கே கோழியா? ஆ, இது எதிர் கட்சியினர்
என்னை சட்டசபைக்கு வராமல் இருக்க செய்வத்ற்கான சூழ்ச்சி.கோழி மீது கார் ஏற்றி கோழியை கொன்றதாக என் மீது வழக்கு போட அவர்கள்
நீண்ட நாட்களாக திட்டமிடுவதை நான் அறிவேன்.ஆனால் மக்கள் என் பக்கம்" அவர் சொல்லி முடிப்பதற்குள் ஒரே "ஆமாம்,ஆமாம்"சத்தம்.திரும்பி பார்த்தால்
பழைய முந்திரிகள் , ஜால்ரா. சசிகலாவின் கண் அசைவு கண்டவுடன் கருப்பு பூனைகள் கோழியை பிடிக்க ஆளுக்கொரு திக்காக பறப்பத்ற்குள்,செல்வியே கோழியை
பிடித்து வீசுகிறார்.
ஜால்ரா கூட்டம் "இனி தமிழ் நாட்டில் கோழியே இருக்க கூடாது.எல்லா கோழிகளையும் எரித்து விடுகிறோம்' என்று கூறிக் கொண்டே பொத் பொத் என்று அம்மாவின் காலில் விழுகிறார்கள்

saalayai kadantha kozhi

சாலையை கடந்த கோழி- 4
தூக்கம் வராமல் என்ன எழுதலாம் என்று கிண்டி கிளறி ...ஆ, கிண்டி கிளறி என்றவுடனே ஆகா மறந்து போனேனே, கைவசம் ஒரு உடான்சு
இருக்கவே இருக்கிறது.உடாப்பு [அது என்ன உடாப்பு?..உஷ்.உடாப்புன்ன உடாப்புதாங்கண்ணே.[மனசில் பெரிய ...என்று நினைத்து கொண்டு கேள்வி கேட்டு கொண்டே இருந்தால்
கோழி முட்டை போட்டு அப்புறம் சேவல் வந்து கொக்கரக்கோ தான்]
இப்பொது கோழிக்கு வருவோம்.
காட்சி 1.
ஒரு கார் சாலையில் வந்து கொண்டிருக்கிறது.காரின் உள்ளே தாத்தாவும் பேரனும்.அப்பொது கோழி சாலையை கடக்கிறது. கார் கிரீச்சிட்டு நிற்கிறது.
தாத்தா:ஆ, இது கண்டிப்பாக அம்மையார் வளர்க்கும் கோழிதான்.என் சாலையில் விபத்து ஏற்படுத்துவதற்கென்றே அந்த அம்மையார் இந்த கோழிக்கு மாடு , எருமை சுரா, புறா
எல்லாம் போட்டு வளர்த்து விட்டுள்ளார்கள்.அந்த அம்மையார் வளர்த்த கோழி என்பதால்தான் அதுவும் Hஇட்லர் போல, கோயபல்சு போல திமிராக சாலையை கடக்கிறது.
இது என்னை கொல்ல நடந்த சதி.என்னையும் என் மகனையும் என் பேரனையும் கொல்ல நடந்த சதி.முடியாது.
அந்த அம்மையார் கோழி வளர்த்தால் நாங்கள் சேவல் வளர்ப்போம்.எப்படியும் 5 ஆண்டுகல் நான் தான் ஆட்சியில் இருப்பேன் அப்புறம் தளபதி அப்புறம், என் கண்மணி.
ஆனால் ரத்தத்தின் ரத்தமான உடன்பிறப்புகளே,உங்களுக்காகவே, தமிழை காக்கவே, தமிழ் மண்ணை காக்கவே நான் போராடுகிறேன் என்பது
தாங்கள் அறியாததா? இந்த அராஜகத்தை கண்டித்து நாளை நாடு தழுவிய போராட்டம் நடைபெறும் என்பதை பேனாவால் அல்ல , என் கண்ணீரால்
எழுதுகிறேன்.
இதற்குள் பேரன் உணர்ச்சி வசப்பட்டு காரை விட்டு கீழிறங்கி,கோழியிடம்"ஒண்டிக்கு ஒண்டி வர்ரியா"என்று முஷ்டி உயர்த்த... கோழி escape.

drinking milk

Hi friends,
Again karthik with you. sharing his surprise at the idiocy of people.hm,i am talking about today's headline of Lord Siva and Durga drinking milk.once it was Ganesha who felt hungry and now the father devouring liters and liters of milk.people standing in a long line with pots of milk and asserting the existence of gods.why don't they come flesh and blood and book... a house... a day and have a sumptuous feast daily instead of drinking milk alone?
please suggest him to have it arranged this way.nice idea isn't it.
bye.
with luv and luv only,
karthik

LALLU

Hi friends,
i am karthik here.How are you doing.I miss you a lot.It's very boring here.
This Lallu once nicknamed as Lollu is doing some magic.eh!once the whole world condemned him as a clown,emerging from an agriculture background.
Now it's finger on the nose.[ada, athangha muukkin mel viralai vaippathu].
It's the brain behind the train or the train behind the brain?
how come this Lillipution somersaulted to a giant Titan?
Does he really own or loan this acumen?
Is it irony or satire to invite him for lecturing in IIM?
Ayyo,ayyo, research on his methodology?
what's going on behind the screen?when will the suspense break.
eppadiyo,nallathu nadanthal sari.Bye
with luv and luv only,
karthik.

scene 2

உரையாடல் [2]
மற்றுமொரு முறை நடந்த உரையாடலிது.
காக்க காக்க என்ற படத்திற்கு அழைத்து சென்றான்.அந்த படத்தில் ஒரு காட்சி.காதலி காதலனிடம் சொல்வாள்." நான் ஒரு கணித ஆசிரியை.என்னை கல்யாணம் செய்து கொண்டால் உங்கள் மகனுக்கு கணித ட்யூஷன் செலவு இல்லை'..அன்றிலிருந்து நான் ஆரம்பித்து விட்டேன்."செல்லம் நான் ஒரு ஆங்கில ஆசிரியை.உன் மகனுக்கு ஆங்கில ட்யூஷன் செலவு இல்லை.ஆனால் நீ ஒரு கணிப் பொறியாளர்.அதனால் உன் கொவ்ரவத்திற்கு தகுந்த மாதிரி எனக்கு ட்யூஷன் fஈச் நிறைய கொடுத்து விடு" என்று..'வம்பு பண்ணுவதே உங்களுக்கு வேலையாக போய்விட்டது 'என்று பெருமை பொங சலித்துக் கொள்வான் செல்லமாக.
ஒரு நாள் திடீரென 'ராஜா செலவுக்கு காசில்லை.ரூபாய் கொடு' என்று கேட்டேன்.சற்றே அதிர்ந்து விட்டான்.அம்மா கையில் காசில்லையா, எப்போதுமே கேட்காத அம்மா இப்போது கேட்கும் அளவிற்கு என்ன என்று குழம்பி போனான். நான் மெல்ல சிரித்துக் கொண்டே 'உன் மகனுக்கு தரும் ட்யூஷன் கட்டணத்திற்கு முன்பணமாக கேட்டேன்" என்றேன்.அதிர்ச்சியும் குழப்பமும் நீங்கி,அதே பெருமையான , பரவசமான புன்னகையோடு"உங்களுக்கு வம்பு செய்வதே வேலை' என்றான்." என் கண்மணியிடம் நான் அப்படித்தான் வம்பு செய்வேன்"என்றேன்.
எத்தனை விளையாட்டு பேச்சுகள்.எல்லாம் ஒரு நொடியில் மாயமான விந்தையென்ன? விதி கைகொட்டி சிரிக்க காத்து நின்றதை அறியாமல் நான் பூரித்திருந்த பெருமை என்ன? இன்று உலகமே இருண்டு கிடக்கும் கோலமென்ன?

sarkarai katti

சர்க்கரை கட்டி
கார்த்திக்கிற்கும் எனக்கும் நடக்கும் உரையாடல்கள் பலவிதம்.
ஒரு முறை நான் காfஇ டம்ளர் எடுத்துக் கொண்டு கார்த்தியின் அருகில் அமர்ந்து,"கண்ணம்மா,காfஇக்கு சர்க்கரை போதவில்லை" என்றேன்.என் தங்க மகன் உடனே "சர்க்கரை எடுத்து வரட்டுமா அம்மா" என்றான்."வேண்டாம் கண்ணம்மா, உன் கைவிரலை மட்டும் இந்த காfஇயில் ஒரு நிமிடம் விடு" என்றேன். புரியாமல் விழித்தான். நான் சொன்னேன் "என் மகன் சர்க்கரை கட்டி.அவன் விரல் பட்டால் போதும்.காfஇ இனிக்கும்" அவன் முகத்தில் மந்தகாஷம் ,பெருமிதம் கலந்த புன்னகை.அம்மா தன்னை ரசிப்பது அவனுக்கு அவ்வளவு மகிழ்ச்சியான விஷயம்.

my life

என் மீது மிகவும் அன்புள்ள நல்ல இதயங்கள் போடும் அன்பு கட்டளை இது."அழுகையை நிறுத்துங்கள்.அவன் நினைவுகளை மாற்றுங்கள்.செந்திலை கார்த்திக்காய் நினைத்துக் கொள்ளுங்கள்"...அவர்களை குறை சொல்லவில்லை.ஆனால் என் மனம்தான் மாற மறுக்கிறது.இது ஒன்றும் சாம்பார் அல்ல.முருங்கைக் காய் இல்லையென்றால் முள்ளங்கி போட்டு சமாளிப்பதற்கு.இல்லாதவர்களை மறந்து இருப்பவர்களுடன் வாழ கற்றுக் கொள்வது சராசரி மனித வழக்கமாக.இருக்கலாம்.ஆனால் இப்படித்தான் வாழ வேண்டுமா?ஏன்?
இப்படியும் வாழ்ந்தாலென்ன?அவன் நினைவுகளில் என்னை கரைத்துக் கொள்வது,என்னை நானே அழித்துக் கொள்வது,சிறிது சிறிதாக தேய்வது, நான் என்ற ஒன்றே இல்லாமல் அவனில் நானாக மயங்குவது,இவை எல்லாம் எனக்கு பிடிக்கிறதென்றால் அப்படியே வாழ்ந்து விட்டு போகிறேன்.மற்றவர்களை அது எந்த வகையிலும் பாதிக்கவில்லையே.அதனால் என் கார்த்தியின் நினைவாக,அவனில் என்னை உருக்கி அவனுடன் கலந்த எண்ணங்களுடந்தான் இருக்கப் போகிறேன்..என் இறுதி மூச்சு வரை. karthik amma

I AM MAD

நான் ஒரு பைத்தியம்
எனக்கு பைத்தியம் பிடித்து விட்டது என்றார்கள்.ஆம் . நான் ஒரு பைத்தியம்தான்.யார்தான் பைத்தியம் இல்லை? விஜய் என்ற நடிகர் கல்யாணம் செய்தபோது அழுதவர்கள் பைத்தியம் இல்லையா? குஷ்புவுக்கு கோயில் கட்டியவர்கள் பைத்தியம் இல்லையா?சந்த்ரமுகி படம் அமெரிக்காவில் திரையிடப் பட்டபோது பட்டாசு வெடித்து அமர்க்களம் பண்ணிய எண்ணற்ற படித்தவர்கள் பைத்தியம் இல்லையா?
னான் ரஜினி பைத்தியம், நான் கமல் பைத்தியம், நான் அசின் பைத்தியம் என்று சொல்லிக் கொள்வதில் இவர்கள் எல்லாம் பெருமைப் படும் பொழுது
இவர்களில் எந்த வகையிலும் குறைந்து விடாத,எனக்கே எனக்கென வாழ்ந்து , என்னிடம் அபரிமிதமான அன்பை பொழிந்த என் செல்லக் கண்மனியின் பைத்தியம் நான் என்று சொல்லிக் கொள்வதில் நானும் அளவு கடந்த பெருமை கொள்கிறேன் Yes
I AM PROUD to say that
I AM MAD
KARTHIK AMMA

my tiger

My Tiger

Last year,this same day,i.e,15.08.2005,my younger brother and his family,with my mom, came to bangalore,to stay in my house and enjoy two days holiday.Karthik and i took them to Bannargatta,the Lion safari.when we reached there,to our dismay we found a huge crowd.We were waiting for the tickets, but it was said that due to lack of vehicles tickets would not be issued and the people were requested to return.Most were disappointed.But I wasn't.I told my brother and his family "oh,i have a TIGER at home and I see the tiger everyday."
Do you understand? Yes.It's my KARTHIK. Hearing this he was beaming with happiness and his smile and the expression of enjoying his mother's admiration was so wonderful which made my relatives wonder at us.It was beyond their imagination that a mother and son could be so intimate and mutual admiration and respect.
The happy rememberances.
karthik amma

my kartik

என் கார்த்திக்
ஒல்லி என்றும் குcசி என்றும் அழைக்கப்பட்ட என் மகனின் உருவ அமைப்பு மிகவும் நேர்த்தியானது.சாண்டில்யணின் வர்ணனையில் வரும் இளையபல்லவன் போல் பரந்த மார்பு, குறுகிய இடுப்பு, இடுப்புக்கு கீழ் வரும் நீண்ட கைகள்,னீண்ட விரல்கள்.இவ்வளவு மெல்லிய கரங்களுக்கு இவ்வளவு வலிமையா என்று மஞ்சள் அழகி வியப்பது போல் நானும் வியப்பதுண்டு.இளைய பல்லவன் கைகளில் வாளை சுழற்றும் லாகவம். என் கார்த்திக் கைகள் கணிணியில் விளையாடும் லாகவம்.
அந்த நீண்ட கால்களும் அளவாக பொருந்தும் ஜீன்சும், நடையின் துள்ளலும், படியிறங்கும் மானரிசமும், தாவி படியேறும் வேகமும் என் கண்ணனுக்கே உண்டான தனி சிறப்பு.

without KARTHIK

Without KARTHIK


I should not but i am eating
I should not talk but i am talking
I should not breath but i am breathing
I should not sleep but i am sleeping
I should not live but i am living
.... .... .... ....
Is this FATE? Is this DESTINY?
Is this God's way?
What ever it is, it is wrong.
It's totally wrong.
If there is a God at all, and if this is His doing
NO,He had made a grave mistake.
It's a sin on his part.
It's the worst crime of His
What ever be the reason
What ever be the cause[fate or destiny,or karma]
He should not have taken my Karthik's life.
Oh God,if you are real,if you are anywhere
ANSWER ME.
KARTHIK AMMA

KARTHIK ...

கார்த்திக்கை நெருங்க்குகிறேன்
இன்று பொழுது போய் விட்டது.அப்பாடா.வாழ்வின் ஒரு நாள் முடிந்துவிட்டது.கார்த்திக்கை நான் சென்றடைய எஞ்சியிருக்கும் நாட்களில் ஒரு நாள் குறைந்துவிட்டது.னான் கார்த்திக்கை நெருங்கிக் கொன்டிருக்கிறேன் என்ற எண்ணமே மேலோங்கி நிற்கிறது.இன்னும் எத்தனை நாட்கள்?
karthik amma

arusuvai

அறுசுவை

கார்த்திக்கின் தூய அன்பெனும்
அமிர்தம் சுவைத்த எனக்கு
தேனும் தெளிபாகுமே சுவைக்காதே
எனில்
மற்றவை எவை இனிக்கும்?
கார்த்திக்கின் அன்பே அறுசுவை
மற்றவை அனைத்தும் வெறுங்க் கதை

my kartik

Bala says that Karthik will never like to see me crying.
But I feel sadder if i don't feel sad
I feel more uncomfortable, if I am comfortable
I feel more loneliness if i am not left in loneliness
I feel more disconsalated,if i am consalated
I feel more for Karthik,if I don't feel for him
kartik amma

piRanthathu porkaalam

பிறந்தது பொற்காலம்
ஓ தமிழ் நாட்டில் இனி தண்ணீர் பன்சம் இல்லை.
எல்லோருக்கும் இனி வேலை கிடைத்து விடும்
விலைவாசி குறைந்து விடும்
எல்லோர் வீட்டிலும் கார்தான்
எல்லா துன்பஙளும் பறந்து விட்டன.
ஏன் தெரியுமா?
ஒரு நடிகருக்கும் ஒரு நடிகைக்கும் கல்யாணம்.
தீர்ந்தது தமிழ் நாட்டின் துன்பஙள் எல்லாம
laughingly KARTHIK்

chik walk

CHIK WALK
Hallo friends,i am karthik again.
what's happening?ther's a virus fever, and it's CHICK GUN GUNIA.The non vegetarians only should get it.The vegetarians should get BEANS GUNIA or CARROT GUNIA.how come the vegetarians too get the same?
the funniest thing is those who are affected walk like "16 vayathiniley"Kamal.
if it's not CAT WALK it should be CHICK WALK the fashion of the year eh?

Anne Frank

KARTIK WRITES.
HI EVERYBODY,
U kow i am a signature freak.just now i happened to read a bit from
The Diary of Anne Frank
a 15 year old girl writing in her diary.
"I've reached a point where I hardly care whether I live or die.The world will keep on turning without me, and I CAN'T DO ANYTHING TO CHANGE EVENTS ANYWAY.I'LL JUST LET MATTERS TAKE THEIR COURSE"
Isn't it surprising to find a similarity with my theory of life[a law which i formulated while in college]
SK's Law of Fate:
Human body is a bundle of chemical compounds, bundled in a specific way, whose next state depends on its current state and external forces, neither of which is under its contol.Hence DESTINY is DESTINED.
AMAZING.But it cost very dear to prove my theory.my destiny is destined and i couldnot do anything against the external forces
karthik

ostrich

OSTRICH

I am an ostrich.A giant ostrich.
I swallow valcanoes
and
I am sitting strong
without belching
When will i belch?
Only when the valcanoes are digested.
so
my stomach is full of valcanoes
which
may erupt anytime
i wish that they
may erupt anytime
and
the larva burning
me
inside and outside
how much do i long
for the eruption
and how happily would i welcome it?

oh people

poor souls

Many times i have observed people of a happy family feeling delicate and guilty[rather afraid]to express their happiness in my presence fearing that i may feel jealous[and cast an eye on them] which may cause or bring some ill luck to them.
oh!poor souls!oh poor ignorants!
it's MY GRIEF
WHICH WILL NOT BE AGGREVATED BY YOUR HAPPINESS
or never lessen even if the whole world start grieving with me.
i am not that type of person who lacks the MENTAL MATURITY.
i have been the luckiest and the happiest to have born in a royal family and brought up like a princess.enjoyed a very good married life.enjoyed all social status.
ENJOYED BEING THE MOTHER OF KARTHIK[very few mothers would get such a lovely child,and even if they have such nice sons ,they wouldn't have enjoyed the motherhood,as i enjoyed with karthik.]So i really pity them,and wish them the happiness that i enjoyed.
now it is time to renounce[as kings in ancient times used to do]
and without any regret i retire from life for social service which had been my long time ambition.
So my friends, feel free and safe [if at all i happen to come to your house.this may be applicable to others also.i don't envy anybody.
IT'S MY SON'S LOSS THAT I FEELand nothing else.
karthik amma

என் கண்ணே

ஆதவனில்லா அகிலம் போல்
பார்வையில்லா பாலகன் போல்
பரிதவிக்கும் இந்த பாவியை
ஓடி வந்து ஓட்டிச் செல்
னீ சென்ற நிலவினுக்கே

கார்த்திக் என் கண்ணே கார்த்திக் என் கண்ணே
என்ன வழி...என்ன வழி?
ரத்தத்தை உருக்கி கண்ணீராஇ கதறுவதை
ஒழிக்க என்ன வழி?
இரவில் தூங்க மறுக்கும் கண் இமைகளை மூட
வைக்க என்ன வழி?
தொண்டைக்குள் இறங்க மறுக்கும் உணவை
உண்ண என்ன வழி/
என்ன வழி?
மனதில்
எவ்வளவு வலி?

கார்த்திக் என் கண்ணே கார்த்திக் என் கண்ணே
என்ன வழி...என்ன வழி?
ரத்தத்தை உருக்கி கண்ணீராஇ கதறுவதை
ஒழிக்க என்ன வழி?
இரவில் தூங்க மறுக்கும் கண் இமைகளை மூட
வைக்க என்ன வழி?
தொண்டைக்குள் இறங்க மறுக்கும் உணவை
உண்ண என்ன வழி/
என்ன வழி?
மனதில்
எவ்வளவு வலி?

who am i?

posted by amma.
who am i?AM I Kalavathy or Karthik amma?WHEN DID I START LOSING MY ORIGINALITY and became kartik's mother?
kalavathy , with all her skills and talents[the ferocious,vibrant...etc..etc]?is it possible for anyone to forget one's self and merge within the other?
it must be.otherwise how is it that i have forgotten myself and living only as karthik amma?
when did i start forgetting myself and started existing as karthik amma?
the moment i looked at his face when he was born.
karthik amma

remember me..karthik

once i happened to view a scene from an English movie.The scene is this.
'a lover is fighting with his enemy.at that time his ladylove comes there.Seeing her he is worried, as he wants her not to be hurt.So he pushes her into the elevator and closes the door.His ladylove refuses to leave him.She struggles to come out if the lift, but it starts going down.
as it goes down, he says to her
'PLEASE REMEMBER ME'
His expression was superb.the pain and anguish!!!
He wants his ladylove to escape unhurt and live well,AND he wants to live in her memory for ever.
Don't you think i too might wish the same?
Will you remember me?
Forget August 26
Remember November 14
This SALEM SINGAM was born to live for ever.No such date as August 26 came in any calendar
I will for ever.
with luv and luv only,
karthikeyan[kuchi],[demi]

ஏவாள் என்னும் முதல் பெண்ணின் வாழ்க்கையில் தொடங்கி
எண்ணற்ற ஏந்திழைகளின் வாழ்க்கையில் தொடரும்
பழமையிது.புதுமையென்ன உன் புலம்பலில்?
புதுமையெனக் கூறி புக்கழ் பெற அல்ல இந்த புலம்பல்
கதறும் உள்ளத்தின் திறப்பே இவ்விளம்பல்
சங்கத் தமிழுமல்ல சங்கீதமும் அல்ல
தங்க மகன் தரணியில் தஙகமல் Pஓனதால்
வெந்த மங்கை பொழியும் காட்டருவியே

my kartik

My Karthik

he is a man of self dependence
A one man army
A man of different methodology
A man of different ideology
Taking any problem
Any curse
Any difficulty
Any suffring
As a challange
That too with a smile
Even Atlas would have mourned
The burden of Mother earth
But my son proves greater to Atlas
For he never complained any burden as burden

KARTHIK ...

''Forget' they said
'Divert' they advised
'Can we bring back?' they argued

my mind wished desperately
to do all these
But failed miserably

I was a pheonix bird
to rise from the ashes
when my husband died
But now this bird wants
To be buried in its ashes
and never wants to rise again

will my lamentations ever die?
will my wailings ever wane?
karthik amma

விழியேது?...ஒழியேது? விழியேது?....ஒழியேது?
கார்த்திக் எனும் கதிரவன்
ஒளி பெற்று ஒளிர்ந்த
தண்னிலவு நான்
கதிரவன் மறைந்தால்
கவினிலவும் மாயமன்றோ?
என்றும் அமாவாசையன்றோ?
KARTHIK AMMA

karthik,my epic

KARTHIK,MY KARTHIK

TO THE WORLD YOU MAY BE A SHORTSTORY
TO ME YOU ARE HISTORY
TO THE WORLD YOU MAY BE AN EPISODE
TO ME YOU ARE THE LONGEST EPIC
LONGER THAN ODESSEY AND MAHABHARATHA
YOU ARE MY VEDA
YOU ARE MY MANTRA
YOU ARE MY AMIRTHA

my mother

dear everybody,
in my blog now and then , my mom will peep into.she will write some 'PULAMPAL' and she dare call them
''POEMS''
bear her for my sake.

the first one is mine[which i wanted to refine, but found no time].

POSSIBILITY
i DON'T WANT LEISURELY DEADLINES
WORK EXPANDS TO FILL THE AVAILABLE TIME
I DON'T WANT IMPOSSIBLE DEADLINES
HOW CAN THERE BE A LIMIT TO ME?
IMPOSSIBILITY IS A HUMAN CONCEPT
I STOP WHEN I STOP

karthik amma starts;
what a poem!as if he defined and decided his end.
he often used to tell 'kal ka na ho'[there is no tomorrow].only sages could foresee.my son might have had the insight,or else why should he write like this? amazingly,he was always having Bharathiar's poem which starts as
thedich choru nitham thinru
[the meaning of the poem is]
i am not an ordinary person, who cares for the material wealth,
who runs after food,
who is interested in silly gossip,
who is often depressed with the silliest problems,
who is interested in pricking others,
who will become old with grey hair ,
and fall a prey to death,[like these funny persons]
oh!''SHIVASAKTHI''
tell me SHIVASAKTHI.
Don't u find that he has lived as he defined. he never became old.was as fresh and was in his favourite jeans and t shirt[he never had the habit wearing nighties or shorts,he hated that, for he thought it to most indecent,felt half naked.his friends always made fun of him for sleeping in jeans]
Hats off to you karthik.
very few people can only live as they like.most of us have to compromise a lot and have to forego all our principles and ambitions.you are the luckiest and blessed to have lived the way you liked.
Karthik,
there is a saying,
it isnot how long you lived,
but
how well you lived
in that sense you lived a whole and complete life.
THE SHORTEST BUT THE SWEETEST LIFE.

new mail i.d

my new mail i.d is
ponniyinselvi_kartik@yahoo.co.in

KARTHIK ...AGAIN

Dear friends,
have u all forgotten me?
I HAVE COME BACK ALIVE.

Here after u can see me talking 2 u often. u know something?
ON 26 AUGUST at 8.50 a.m i started from home after having a nice and happy breakfast with my dearest and sweetest mom,[with my usual accessories,laptop,G.MINI,].I WAS ENJOYING MY DRIVE while suddenly i had to apply brake.in a second i was flying in the air[enjoying it too?...as i used to take everything in that sense.]
i continue my blog
visit my blog frequently.
I AM WRITING MY BIOGRAPHY.
with luv and luv only,
karthik.k

Independence Day Blasphemy-2

I guess you would have got this forward 5 times at the least, but it looks relevant to my next post.
Mind u, this was not an eye-opener or something, for I have never considered what I do as hard-work, even if spend 20hrs in office. My job is fun, exhilarating and challenging/interesting, but in terms of 'hardness' of the job, I would surely rank it among the lowest. My manager says, thats the problem with me, that I am not taking my work seriously :P

"Vivek Pradhan wasn't a happy man. Even the plush comfort of the First Class air-conditioned compartment of the Shatabdi Express couldn't cool his frayed nerves. He was a Project Manager and entitled to air travel. It was not the prestige he sought, he had tried to reason with the admin guy, it was the savings in time.

A PM had so many things to do! He opened his case and took out the laptop, determined to put the time to some good use. "Are you from the software industry sir?" the man beside him was staring appreciatively at the laptop. Vivek glanced briefly and mumbled in affirmation, handling the laptop now with exaggerated care and importance as if it were an expensive car. "You people have brought so much advancement to the country sir. Today everything is getting computerized."

"Thanks" smiled Vivek, turning around to give the man a detailed look. He always found it difficult to resist appreciation. The man was young and stocky like a sportsman. He looked simple and strangely out of place in that little lap of luxury like a small town boy in a prep school. He probably was a Railway sportsman making the most of his free traveling pass.

"You people always amaze me" the man continued, "You sit in an office and write something on a computer and it does so many big things outside."

Vivek smiled deprecatingly. Naivety demanded reasoning not anger. "It is not as simple as that my friend. It is not just a question of writing a few lines. There is a lot of process that goes behind it." For a moment he was tempted to explain the entire Software Development Lifecycle but restrained himself to a single statement. "It is complex, very complex."

"It has to be. No wonder you people are so highly paid." came the reply. This was not turning out as Vivek had thought. A hint of belligerence came into his so far affable, persuasive tone.

"Everyone just sees the money. No one sees the amount of hard work we have to put in." "Hard work!" "Indians have such a narrow concept of hard work. Just because we sit in an air-conditioned office doesn't mean our brows don't sweat. You exercise the muscle; we exercise the mind and believe me that is no less taxing."

He had the man where he wanted him and it was time to drive home the point. "Let me give you an example. Take this train. The entire railway reservation system is computerized. You can book a rain ticket between any two stations from any of the hundreds of computerized booking centers across the country. Thousands of transactions accessing a single database at a given time; concurrency, data integrity, locking, data security. Do you understand the complexity in designing and coding such a system?"
The man was stuck with amazement, like a child at a planetarium. This was something big and beyond his imagination. "You design and code such things." "I used to" Vivek paused for effect, "But now I am the project manager," "Oh!" sighed the man, as if the storm had passed over, "so your life is easy now."

It was like being told the fire was better than the frying pan. The man had to be given a feel of the heat. "Oh come on, does life ever get easy as you go up the ladder. Responsibility only brings more work. Design and coding! That is the easier part. Now I don't do it, but I am responsible for it and believe me, that is far more stressful. My job is to get the work done in time and with the highest quality. And to tell you about the pressures! There is the customer at one end always changing his requirements, the user wanting something else and your boss always expecting you to have finished it yesterday."

Vivek paused in his diatribe, his belligerence fading with self-realisation. What he had said was not merely the outburst of a wronged man, it was the truth. And one need not get angry while defending the truth. "My friend," he concluded triumphantly, "you don't know what it is to be in the line of fire."

The man sat back in his chair, his eyes closed as if in realization. When he spoke after sometime, it was with a calm certainty that surprised Vivek.

"I know sir, I know what it is to be in the line of fire," He was staring blankly as if no passenger, no train existed, just a vast expanse of time.

"There were 30 of us when we were ordered to capture Point 4875 in the cover of the night. The enemy was firing from the top. There was no knowing where the next bullet was going to come from and for whom. In the morning when we finally hoisted the tricolor at the top only 4 of us were alive."
"You are a..."
"I am Subedar Sushant Singh from the 13 J&K Rifles on duty at Peak 4875 in Kargil. They tell me I have completed my term and can opt for a land assignment. But tell me sir, can one give up duty just because it makes life easier. On the dawn of that capture one of my colleagues lay injured in the snow, open to enemy fire while we were hiding behind a bunker. It was my job to go and fetch that soldier to safety. But my captain refused me permission and went ahead himself. He said that the first pledge he had taken as a Gentleman Cadet was to put the safety and welfare of the nation foremost followed by the safety and welfare of the men he commanded. His own personal safety came last, always and every time. He was killed as he shielded that soldier into the bunker. Every morning now as I stand guard I can see him taking all those bullets, which were actually meant for me. I know sir, I know what it is to be in the line of fire."

Vivek looked at him in disbelief not sure of his reply. Abruptly he switched off the laptop. It seemed trivial, even insulting to edit a word document in the presence of a man for whom valor and duty was a daily part of life; a valor and sense of duty which he had so far attributed only to epical heroes. The train slowed down as it pulled into the station and Subedar Sushant Singh picked up his bags to alight. "It was nice meeting you sir." Vivek fumbled with the handshake. This was the hand that had climbed mountains, pressed the trigger and hoisted the tricolor. Suddenly as if by impulse he stood at attention, and his right hand went up in an impromptu salute.

(This incident during the capture of Peak 4875 is a true life incident during the Kargil war. Major Vikram Batra sacrificed his life while trying to save one of the men he commanded, as victory was within sight. For this and his various other acts of bravery he was posthumously awarded the Param Vir Chakra - the nation's highest military award)"

Poverty

I've been such a fool, Vassili. Man will always be man. There is no new man. We worked so hard to create a society that was equal, where there'd be nothing to envy your neighbour. But there's always something to envy. A smile, a friendship, something you don't have and want to appropriate. In this world, even a Soviet one, there will always be rich and poor. Rich in gifts, poor in gifts. Rich in love, poor in love.
- Danilov, Enemy at the Gates

Rumble in the Bronxகார்த்திக்கின் 2005 u.S பயணம்

2005 வரை கார்த்தியின்  posts .அதன் பின் நான் [கார்த்திக் அம்மா தொடர்கிறேன்.]இது ஒரு மீள் பதிவே
A travelogue in pics.[this is posted by KARTHIK ]கார்த்திக்கின் 2005 u.S பயணம்

6/17
.
Coffee with Boeing! Cafe by the airside at London Heathrow

6/18

Outside Indianapolis Speedway


Formation lap


Narain Karthikeyan


Fox reports on US GP debacle

6/25

San Antonio Sea World

6/26

SCSE2002 Texans Get-together. Herbert Jose (he is now Hose ;), Arun aka Koopi, Sibi and the honorary Texan


Jet Skiing in Lake Travis, Austin

7/2

With Vijay aka <%youknowwhat%> at College Station, TX in front of his department.


Live music at the live music capital of the world(read US). 6th Street, Austin

7/4

Independence Day, downtown Austin

7/6

Tubing in Lake Georgetown

7/8

Stranded in Cincinnati airport after the flight missed me. Was one of the only 4 people in the whole airport that night. Ironically, I was watching 'The Terminal' on my GMini.

7/9

Perumal, me and Vasanth @ Peru's apartment in Jersey City. The view out of his window in Manhattan.


Ellis Island Museum. Remember the place Will Smith takes Eva Mendes to, in Hitch?


Been There Seen That


BTST


BTST


Scene at a NewYork Times Square Subway Station


Caricature of a caricature. Times Square

7/10

At Sai's house in Washington DC.


Hope diamond at Smithsonian Museum of Natural History. This was supposedly stolen from the idol of Sita from some temple in India and hence carries a curse!


National Archives. Remember the place Nicholas Cage steals the US Constitution in National Treasure?


Nilaava thottathu yaaru? Intha Karthikeyan thaan! Piece of rock from the moon


No. This was not part of my trip. But this ruined my planned trip to London. I even got the British visa the day before the blasts. But my mom denied me visa to go to London. :( (That makes me a victim of a terrorist attack, doesn't it?)

Move over, iPod! GMini is here!!

The time of plain vanilla mp3 players is over. Even before it really started, I guess.
Life is not just random, guys. Life is color. And life is both audio and video.
Check out my new 20GB Audio/Video player Archos GMini400.

Tagged

Got tagged by TheManager@Manojar

3 Names you go by:
Kuchi
Demi
Karthik

3 Screen names:
PonniyinSelvan
Neo
Aragon

3 Physical things you like about yourself:
Me
Me
Me

3 Physical things you don't like about yourself:
NA
NA
NA

3 Parts of your heritage:
Rich colorful history
Endurance
Honour

3 Things That Scare You:
Idiots
Theory Exams
MBA Assignments

3 Of Your Everyday Essentials
Music
Computer w/ net conn
Bike/Car

3 Things You Are Wearing Right Now
Shirt
T-Shirt (yeah, one on another)
Jean

3 Things You Want In A Relationship
Dependence
Independence
Sensibility

Two Truths and A Lie (in no particular order)
I am always logical
I am hyper-egoistic
I am in love

3 Physical Things About the Opposite Sex That Appeal To You
Liveliness
Dressing Sense
Eyes

3 Things You Want To Do Really Badly Right Now
Dance like crazy
Drive like crazy
Rock-climbing

3 Careers You Are Considering
Archaeologist
Director
Techical Architect

Three Places You Want To Go On Vacation
Hampi
Ladakh
Switzerland

Three Kids Name You Like
Ilaya Pallavan (I named my uncle's kid so. He will grow up to curse me, I guess)
Arun
Kayazhvizhi

Three Things You Want To Do Before You Die
Make a movie on Vijayanagar
Build Indian history database
Write a path-breaking AI application

People Who Have To Take The Quiz Now:
Mani@Balasubramani
Sudhakar
Kicha

The Jedi Code & The Sith Code

The Jedi Code:
There is no emotion; There is peace.
There is no ignorance; There is knowledge.
There is no passion; There is serenity.
There is no death; There is the Force.

The Sith Code:
Peace is a lie, there is only passion
Through passion, I gain strength
Through strength, I gain power
Through power, I gain victory
Through victory, my chains are broken
The Force shall free me

So what am I? Jedi or the Sith Lord? The Jedi code seems to be the way to go, even if it sounds like Buddhism, but total elimination of passion is next to impossible. Or may be I am not willing to let go (As Master Yoda tells Anakin : Train yourself to let go of everything you fear to lose). The darker side of the force is calling and who can resist its call. (If I go on further I will end up in 'What is the purpose of life', so stop here I must)

Mustang, here I come! Montoya, here I come!

I am travelling to Austin tomorrow, for a month's stay. No body knows why I have to go to Austin to do the same work, I have been doing(or not doing) all the while here. Anyway, at least I will get to take that Ford Mustang for a spin again. That was the part I loved most in my last trip too.

But thats not all. We have to grow up. We gotta keep doing greater things. So I am gonna watch one Mr.Juan Pablo Montoya drive one car called Mclaren in one Indianapolis Motor Speedway in a event called Formula 1 U.S Grand Prix. Let me pinch myself again. 3 weeks ago I wasn't sure I will watch an F1 race in my life time. In two days time, its gonna be a reality. (if all goes well, that is)

What next? I am planning a vacation in London on my return journey, subject to the British Consulate in LA giving me a visa. What with my gang-mate NaveenRaj in London assuring complete sponsorship for the vacation and my company sponsoring my travel this is one helluva deal of a lifetime to tour London for free...

Have kept the rest of my schedule pretty open to accomodate any wacky ideas me and my friends there can generate(A visit to NYC is on the cards..) So stay tuned to hear my exploits.. (No. not like the one from my last visit where I banged my Mustang against a Dodge Ram! or that tumble down that ski slope without my skiing sticks!!)

Probability for God's existence - 0.666 !?!

No. I did not derive this probability value. In fact I think of probability, statistics etc. as unscientific approaches or 'psuedo-sciences' as I like to call them (More on that later, if you are interested :)

I happened to glance across this article in some very old Outlook magazine in a restaurant a long time ago, while waiting to get seated. Half the page was torn so I couldn't get the writer's detailed arguments, but there was a summary box which outlined his article. He tried to list out the arguments supporting and denying the existence of God. I don't remember them exactly but they were something like these.
For:
* There is no totally satisfactory explanation as to 'Why and how the universe exists? or why life exists on this universe? how life came into existense' (or something like that)
* --Dont remember the second point :)
Against:
* Apparent lack of God's interference with the universe. If he is out there, he is not maintaining justice in this world as he is supposed to be. The universe seems to be working as per a standard set of rules(framed by God?). 'God is not playing dice'
So the writer arrives at this 2:1 ratio and says that the probability of God's existence is 2/(2+1) : 0.66

As I said, the probability value is meaningless to me(unless it is 0.0 or 1.0). The truth is something that fits all the available evidence. Not a probability of the percentage of evidence that supports the assumption. As Sherlock Holmes would say, 'When you have eliminated all the other possibilities, whatever possibility remains, however improbable it might look, is the truth.'

Anand Swaminathan, to answer your comment in my previous post 'World's most widely spread disorder'. Yes. I do think about God a lot. Atleast about the questions for which the scientific studies haven't been able to give satisfactory answers. Questions for which the 'believers' believe the answer is God. Something on the lines of
* Why universe?
* Why life?
* What is the start/end of time and space? (I couldn't understand Stephen Hawking's explanation that time-space is spherical and doesn't have start/end. Somehow doesnt seem to make sense)
* Why these rules that govern the universe? (To what extent can scientific study provide answer to the question 'Why'. How atom exists? Because of protons and electrons having opposite charges and they attract. Why should opposites attract? Why not repel? I mean, who framed these rules? Is this where science ends and religion starts?)

BUT, I am not ready to take 'God' as the default answer for the lack of even some flimsy piece of evidence to support it, except for people's belief(and how many billions of them for how many ages)

Hasta La Vista, Chennai!

இது நாள் வரையில் நான் என்னை முழு பெங்களூர்வாசியாக நினைத்ததில்லை. வாரத்தில் 5 பகல்கள் 4 இரவுகள் பெங்களூரில், 2 பகல்கள் 1 இரவு சென்னையில், 2 இரவுகள் பெங்களூர் மெயிலில் 'Side Lower berth' இல். இது தான் என் கடந்த மூன்று ஆண்டு கால வாழ்கை. ஆனால் இந்த வாரம் முதல் நான் ஒரு முழு பெங்களூர்வாசி. கடைசியாக hosteler வாழ்க்கை முடிந்து உண்மையிலேயே day-scholar ஆக போகிறேன்! Lets see how a full-fledged life in the IT capital turns out to be.

Signing off in Style

Its official now. I am a signature freak. I have had atleast 22 quotes or taglines in my mail signatures in the last 3 years. Out of those 9 are from Matrix, not surprisingly. Quite an interesting collection I have got hear, I guess(At least for me :) My pick of the lot are 11 and 13. Expand for the complete list. Its in chronological order. Im also curious to know each of your current signatures. Leave them in the comments if you dont mind :)

1. Your body is a bundle of chemical compounds, bundled in a specific way, whose next state depends on its current state and external variables neither of which is under its control. So, Destiny is destined.

2. Mahatma Gandhi : "Not only your aims should be good and noble, but the means to achieve those aims also should be good and noble".
Sardar Patel : "So long your aims are good, it doesn't matter what means you apply to achieve those aims".
Take your pick!

3. Our greatest virtue lies not in never falling, but in rising every time we fall.

4. I do what I do, because I BELIEVE in something.
          - Morpheus.

5. I used to be schizophrenic, but now we are fine.

6. Of course, I don't look busy. I do it right the first time.

7. I want to see the mountains Gandalf, MOUNTAINS!
          - Bilbo Baggins

8. Do you think it is air that you are breathing?
          - Morpheus

9. "They didn't know what they were doing"
I'm afraid that is going to be the epithet of mankind.
          - Michael Crichton, Prey

10. "Because you have been down there Neo, you know that road, you know exactly where it ends. And I know that's not where you want to be."
          - Trinity

11. I know you're real proud of this world you've built, the way it works, all the nice little rules and such, but I've got some bad news. I've decided to make a few changes.
          - Neo

12. Your life is the sum of a reminder of an unbalanced equation inherent to the programming of the Matrix.

13. My life is the sum of a reminder of an unbalanced equation inherent to the programming of the Matrix.
I am the anomaly.

14. Don't worry about the vase.
          - The Oracle.

15. As God, I find your faith in Me amusing.

16. The purpose of philosophy is not to help men find the meaning of life, but to prove to them that there isn't any.
          -Ayn Rand.

17. We are such insignificant creatures on a minor planet of a very average star in the outer suburbs of one of a hundred thousand million galaxies. So it is difficult to believe in a God that would care about us or even notice our existence.
          - Stephen Hawking

18. The same attribute cannot at the same time belong and not belong to the same subject in the same respect.
           - Aristotle

19. A wizard is never late, Frodo Baggins. Nor is he early. He arrives precisely when he means to.
          - Mithrandir

20. Trinity : No one has ever done anything like this!
Neo : That's why its gonna to work.

21. Too few of us question our assumptions; I unquestionably assume that every assumption should be questioned.

22. Temet Nosce

World's Most widely spread disorder

Schizophrenia. Actually, Mass Schizophrenia.
Schizophrenia as I understand, is a mental disorder where people, 'see' people who don't really exist(at least, others don't see it). They talk to them and even derive some comfort from that.
I kind of feel, this symptom exactly fits people who believe in someone called 'God' who always listens to them, on very rare occasions talks back to them, most of the times does things for them(though He doesn't show himself in person) and comforts them with 'Main Hoon Na' dialogue(atleast people comfort themselves with 'Woh Hai Na. Woh dekh lega').
Guess this is the world's most widely spread mental disorder, what with almost/atleast 50% of the world suffering from it.

Wait a minute, wait a minute, now that I think about it, why can't it be me, who is schizoprenic or something, denying the existence of some real 'God'? :P

Chandramukhi - A decent Movie, but disappointing as a Rajini Movie

Chandramukhi has a good story, though a little cliched, with good scope for acting for all the characters. The hero role would perfectly fit someone like Mamootty or Mohanlal or even Prakash Raj, but not a larger than life hero like Vijay or Ajith, let alone Rajinikanth. Its a character that has to be played with subtlety, not with heroism. The less visible the character is, the more effective it would be. An excellent opportunity for a budding middle-aged hero/actor. But for Rajini! The last thing you want Rajini to be doing at this stage is trying to pacify a ghost, by making the ghost believe that he is the evil king and then burning down himself(or his effigy) and make the ghost leave Jyothika's body. At least had he taken the ghost head-on, the Rajini-fan in me wouldn't have been complaining. Agreed that Rajini's recent roles had a certain pattern(Basha, Muthu, Arunachalam and to certain extent in Padayappa & Baba too), where he is a humble commoner in the first half and then rises to/turns out to be a larger than life hero/demi-god in the second half. But no one was complaining, but lapping it up greedily, movie after movie. I will still prefer hundred more such 'Rajinikanth-genre' movies from Rajini rather than a 'Spooky-Detective-Thriller' genre movie with Rajini in it.

But go-ahead and watch it anyway, for its a crime not to watch a new movie from the next chief minister of the state !?#$@?! ;) and at the end of the day, its still a movie worth watching.

More random notes:
* The comedy track is humorous in parts, but predominantly gross (not uncharacteristic of Vadivelu)
* Can't help remembering Sivakami's painting(from Kalki's Sivakamiyin Sabatham), when one looks at the painting of Chandramukhi in the palace.
* There couldn't have been a worse choice but Jyothika for a role that requires a proper Bharathanatyam dancer, even if the next choice I can think of is Banupriya. The combo of Shobana as dancer-ghost-seized Ganga and Mohanlal as the subtle investigating psychiatrist would surely be a movie worth watching even if u don't understand Malayalam.
* Nayanthara has been totally wasted. She disappears in the second half of the movie. But has played her part and whatever opportunity it offers, with conviction.
* 'Ra Ra Sarasukku Ra Ra' was kind of gripping and soul-rendering in the movie. Something like the legendary 'Naane varuven...' naga kanni song.
* Thankfully Rajini has resorted back to his old style/make-up instead of experimenting with new looks like he tried in Baba. Doesn't look as old as he did in Baba either :)
* Agreed Prabhu is the producer. But that doesn't mean he can claim as much screen space as he has. I definitely don't wanna see Rajini and Prabhu dancing like equal heroes like they did in Guru Sishyan days. Even in Vasool Raja he was treated like dirt and here he tries to play as an equal to Rajinikanth. Oof!
* BTW can someone throw some light on the reason behind the special thanks to 'Padmashri Kamal Hassan' at the start of the movie? I half-expected him to crop up in some scene.

As God, I...

...find your faith in me, amusing!

என்ன யாரும் ஏமாத்த முடியாது! நானா ஏமாந்தாத்தான் உண்டு!!

Yesterday Channel [V] was running a footer ad that says 'The Wildest VJ to hit TV screens! Only Flesh! No Talk!! 3 days to go!' The first thing that came to my mind was an elephant(or some wild animal). Voila! it fitted well! And add to the fact that 3 days from yesterday is April 1st. Perfect fit! அடடடடடா! SK! நீ பெரிய ஆளுடா. உன்ன யாரும் ஏமாத்த முடியாது. But having said that, this was too simple a riddle to crack, I guess.

What they study at B-School?

Well, quite a lot. For instance, how people who can not even spell Six-Sigma, were one of the earliest to attain Six-Sigma rating without a single manager, while organizations run by thousands of managers struggle in vain, to claim such fancy tags Mumbai's Dabbawalas - An Entrepreneurial Success Story
or how people like Michael Dell, who did not even complete their undergrads, let alone business management, succeed by breaking every rule in any B-School book and eventually enter B-School books as case studies. ("He began his business tinkering with machines in his University of Texas dorm room, and a mere eight years later cracked the FORTUNE 500, making him, at 27, the youngest FORTUNE 500 CEO ever. Doubters said his company would never challenge the big boys, that his model wouldn't work overseas, that he couldn't sell servers and he has proved them wrong every time.")

I read a long time back that one Mumbai Dabbawala was invited to one IIM to lecture the aspiring managers. I don't know what he lectured on though... Was it on Six-Sigma? or was it on Common-Sense? or was it on KISS?

America's Most Admired Company

Dell was voted the most admired company in the United States according to a poll released Monday by Time, Inc.'s Fortune magazine, supplanting Wal-Mart in the first spot and pushing IBM off the top 10 list.

Dell tops Fortune's 'Most Admired Companies' list

Now Dell is the first PC maker to hold the rank of America's Most Admired—since the original "PC" maker, IBM, logged off in 1986.

America's Most Admired Companies - Most Admired Companies: Dude! Dell's No. 1!

"If the idea of maturity is unsettling to Dell, it could be because he himself just hit the big four-oh. But there has to be consolation in what he has accomplished in his time. His company has run through the competition like some kind of sports team from Boston. Let's quickly review the recent meta events of the PC industry: IBM, the company that practically invented the desktop computer, has exited the business by selling out to the Chinese firm Lenovo. Gateway has seen its business crash—its stock, which traded above $80 five years ago, now fetches $4 and change.

Compaq wisely sold out to Hewlett-Packard, which unwisely doubled down in this market, giving Dell—as one wag puts it—"a bigger butt to kick." And of course it was HP's bet on Compaq that ultimately cost Carly Fiorina her job (see "How the HP Board KO'd Carly"). Truly, this is an industry under assault, and in every instance the guy at the other end of the gun is Michael Dell. "You have to just say he has done a hell of a job," says former GE CEO Jack Welch."

The Art of Programming

'A computer is like a violin. You can imagine a novice trying first a phonograph and then a violin. The latter, he says, sounds terrible. That is the argument we have heard from our humanists and most of our computer scientists. Computer programs are good, they say, for particular purposes, but they aren't flexible. Neither is a violin, or a typewriter, until you learn how to use it.'

- Marvin Minsky, 'Why Programming Is a Good Medium for Expressing Poorly-Understood and Sloppily-Formulated Ideas'

Masterspeak

I have more respect for people who change their views after acquiring new information than for those who cling to views they held thirty years ago. The world changes. Idealogues and zealots don't.
- Michael Crichton, State of Fear

He said it!

Most lovable characters

My nominees are: Aragorn(Lord of the Rings), Dr.Ian Malcolm(Jurassic Park), இளைய பல்லவன்(கடல் புறா), Sherlock Holmes(???), விசுவனாத நாயக்கன்(வெற்றித்திருநகர்)

And my oscars go to: Francisco Domingo Carlos Andres Sebastian d'Anconia(Atlas Shrugged) and வந்தியத்தேவன்(பொன்னியின் செல்வன்).

So, who is your hero?

Objectivism == Pessimism?

A debate with one of my friends, that sparked of from this controversial new year wish sent by another friend

X:"check the one below… it’s a piece from George Carlin’s newest book 'When Will Jesus Bring The Pork Chops?'
'Since this book comes out in the fall, I'd like to take advantage of this early opportunity to wish all of you an enjoyable Christmas season and a happy New Year filled with good fortune. Of course, I realize this can't happen for everyone. Some of you are going to die next year, and others will be crippled and maimed in accidents, perhaps even completely paralyzed. Still others will be stricken with diseases that can't be cured, or will be horribly scarred in fires. And let's not forget the robberies and rapes -- there'll be lots of them. Therefore, many of you will not get to enjoy the happy and fortunate New Year I'm wishing for you. So just try to do the best you can.'

Y:"i keep hearing from this neo-matrix etc.inspired junta....somehow it seems that pessimism and negativity (hidden under the blanket of objectivity) have become the chic things today....everyone wants to be a non-believer....and thats "in".
To the already "enlightened" junta:-
If u don't like nice things in life and are bored of them....i wud say u really need love quickly and desperately....it is u who are disgruntled, disillusioned and are hiding under this mask of pseudo-objectivity coz u are afraid to risk urself, u r afraid to invest urself in someone and are too cynical to accept that love and bonding and looking fwd to nice things in life exist today at any level."

Me:"How can I not say something when 'Matrix' and 'Objectivity' are under attack :)

First, Matrix is a masala movie with philosophies pulled from religions around the world(Buddhism and Hinduism being major contributors) mixed with computer science and some pseudo-objectivity too thrown around.. Its a bundle of contradictions... much of Morpheus' dialogues emphasize 'fate', 'hope' etc.... concepts that don't go down well with 'objectivity'... But those dialogues come in handy for me in other contexts where they make more sense or at least where I can derive some fun out of it (You know this only too well ;)....

Objectivity has been the "in-thing" for the past 4 centuries at least, at various levels. If you had really understood objectivity, you would have realized that its more about optimism than any other philosophy, one that doesn't have any room for disappointments... Its about eternal happiness, one that cannot be affected by external forces... Its about love, where you cannot get hurt...
Practicing objectivity is like driving a sports bike (lets say, Fiero - F1, not F2 ;) The danger of you getting hurt is much more if you cannot handle it... That's the problem with most perfect solutions.. they won't work for everyone... the same way M.K.Gandhi's non-violence won't work for everyone.. the same way Buddha's nirvana won't work for everyone... So, if you don't understand it, it might appear as pessimistic and negative.. "But unfortunately no one can be told what the matrix is.. you have to realize it for yourself" (Oops! I meant objectivity :)

If you wanna take the blue pill and stay in wonderland, click on the link below.
http://www.student.ait.ac.th/aitchina/flash/happy.swf

If you wanna take the red pill,
(Actually, You have already made a choice. You now have to understand it. Remember all I am offering is the truth.)
X, don't be pessimistic and negative.. Be optimistic and have hope in life... But there are different kinds of hope and optimism... The other day I saw a photo in the newspaper of women offering prayers to the sea-lord requesting Him to return the tsunami victims with hope and optimism... Let your hope and optimism not be of this... Let it be that of the army personnel scouring the seas for anyone they can rescue. Don't hope that good things will happen to you. There are other forces in the world not under your control and not working for your benefit exactly(forces of other human beings and forces of nature[which seems to follow a standard set of rules though we don't have enough computing power to predict its behavior yet]) So know your strengths and weaknesses(Temet Nosce) and realize the immense power of the other forces too and base your expectations on it(which cannot be much, to tell you the truth). And when you set the expectations right, anything you get above it will be a bonus, you can only feel happy for what you get, you can never be disappointed in life. You can never be bored in life. So, as you rightly put it, "Har pal yahan, jee bar jiyo| Jo hai saman, kal ho na ho||"

किस्णा

Liked this lyrics from 'Kisna' movie song. BTW, did I tell you that the 'Kisna Chorus Theme' song is out-of-this world?

मुझ मॆ शिव है । मुझ मॆ ब्रम्हा ॥
मुझ मॆ विश्णु । मुझ मॆ क्रिश्णा ॥
फ़िर मै का है मन्दिर जाऊ ॥

अहम ब्रम्हासमी ॥